GRID_STYLE
TRUE

Classic Header

{fbt_classic_header}

ΠΗΓΗ Α.Ε

ΤΙΤΛΟΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ:

latest

ISTIKBAL



Ο Παντελής Δημητρόγλου, μαθητής της Γ΄ τάξης του 3ου Γενικού Λυκείου Ξάνθης, διακρίθηκε στον πανελλήνιο διαγωνισμό της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών

3ο βραβείο με το ποίημά του «Ωδή στη σημαία»

3ο βραβείο με το ποίημά του «Ωδή στη σημαία»Με αφορμή την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του πανελλήνιου διαγωνισμού της Ένωσης Ελλήνων Λογοτεχνών για το έτος 2020 – 21 (http://ellineslogotexnes.gr/), συγχαίρουμε τον Παντελή Δημητρόγλου,  μαθητή της Γ΄ τάξης του 3ου Γενικού Λυκείου Ξάνθης,  που συμμετείχε στον διαγωνισμό με θέμα «1821-2021 – Διακόσια χρόνια από την Επανάσταση του 1821» και κέρδισε το 3ο βραβείο  με το ποίημά του «Ωδή στη σημαία». 

3ο ΛΥΚΕΙΟ ΞΑΝΘΗΣ

Ωδή στη σημαία

Κάτω από τον ίδιο ήλιο που οι παλιοί πολεμήσαν,
τρώμε τώρα εμείς, πίνουμε κρασί και τραγουδούμε.

Τρυφερά με σεβασμό, δάφνινο στεφάνι οι μεγάλοι αφήσαν,
πάνω  στα μάρμαρα, στους τάφους, γιατί έτσι τους τιμούμε.

Ραγίζει η γη κι απ’ τα ραγίσματά της αναβλύζει μύρο,
απ’ τα ιερά των προγόνων τα οστά και απ’ του αίματος τον ρου.

Μου ‘παν  η Ελλάς σιγοσβήνει, αρκεί να τη σώσει ναύτης από την Σύρο,
Θέλει ανδρεία να μη πάψει το φως από  πτώση στρατιώτη νεκρού.

Στου Μοριά τις πλαγιές και τις ράχες, ένα φλάμπουρο στέκει σκισμένο,
μανιασμένοι τσολιάδες ορμάνε προς των Τούρκων τη βέβαιη στρατιά.

Τούτα μάρμαρα θέλουν να σώσουν, το Σταυρό και έναν πόθο πνιγμένο,
με το δείλι του ήλιου ήρθε η νίκη, τα ντουφέκια αρπάξαν φωτιά.

Πίσω απ’ τα τείχη της πείνας, η πόλη σθεναρά Θερμοπύλες κρατάει,
του Ιμπραήμ τα κατάμαυρα βόλια δεν αρκούν για να πέσει ο ουρανός.     
Στοιβαγμένα κορμιά και κανόνια, μία μάνα ένα βρέφος κοιτάει,
κι ο Θεός τις ψυχές τους μετράει, μπρος στην πύλη Σουλιώτης νεκρός.

Στων Ψαρών την ολόμαυρη ράχη, περιστέρια λευκά φτερουγίζουν,
θησαυρίζει η έρημη γη από δάση σπαθιών των Γραικών.

Το ελεύθερο έθνος γιορτάζει, λευτεριά οι καρδιές ψιθυρίζουν,
κι καμπάνες  χαρμόσυνα παίζουν στους ρυθμούς των οπλαρχηγών.

Κυανόλευκο πέπλο ανεμίζει, σε βουνά, σε νησιά και χωριά,
πάντα η τόλμη μας χαρακτηρίζει, μας ορίζει η αρχαία λαλιά.
Μαύρα σύννεφα πάλι και αν έρθουν, αναμένει ο ήλιος ψηλά,
δεν αργούν οι αχτίδες να πλύνουν μ’ αγιοσύνη τα χώματα αυτά!

Δεν υπάρχουν σχόλια