Είναι αλήθεια πως για να στηριχθεί το επιχειρείν χρειάζεται και την βοήθεια του Κράτους, όμως στην Ελλάδα αυτό πιθανόν να μην ισχύει.
Είναι αλήθεια πως για να στηριχθεί το επιχειρείν χρειάζεται και την βοήθεια του Κράτους, όμως στην Ελλάδα αυτό πιθανόν να μην ισχύει.
Η Ξάνθη δεν είναι ούτε Μύκονος ούτε Σαντορίνη και παρά το γεγονός ότι στο άκουσμα οικονομικής ζημίας λόγω των σεισμών στη Σαντορίνη η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει αποζημιώσεις στους εργαζόμενους, μας γεννάται το ερώτημα γιατί δεν έγινε κάτι αντίστοιχο και στην Ξάνθη, όπου έχουν κλείσει τα τελευταία χρόνια επτά ξενοδοχεία.
Απορίας άξιο επίσης είναι και το γεγονός ότι οι λιγοστές ξενοδοχειακές μονάδες που απέμειναν στην Ξάνθη, δεν τυγχάνουν της απαιτούμενης προσοχής από το Κράτος έτσι ώστε να μπορούν να αναπτυχθούν περαιτέρω, προκειμένου όταν η περιοχή μας φιγουράρει στους ΤΟΠ τουριστικούς προορισμούς (αλήθεια αυτό πότε θα γίνει;) να μπορούν ν’ ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις.
Σαφέστατα και είναι αξιόλογες οι προσπάθειες των ανθρώπων του ξενοδοχειακού κλάδου, οι οποίοι παρά το άγονο τουριστικά έδαφος στην Ξάνθη επενδύουν και προσπαθούν με όποιο μέσο διαθέτουν να βελτιώσουν τις υπηρεσίες που προσφέρουν.
Σίγουρα όμως αυτό δεν φτάνει…
Δεν υπάρχουν σχόλια