Τουλάχιστον ένα δισεκατομμύριο μερίδες φαγητού πετιούνται κάθε ημέρα σε όλο τον πλανήτη. Το ετήσιο κόστος της σπατάλης τροφίμων εκτιμάται σε...
Το 46% της σπατάλης των τροφίμων στην Ελλάδα προξενείται από τα νοικοκυριά
Σύμφωνα με όσα επικαλείται η επίμαχη έκθεση, βασιζόμενη στα –τελευταία διαθέσιμα– στοιχεία που συγκέντρωσε η Eurostat, η Ελλάδα πέταξε το 2020 συνολικά περισσότερους από 2 εκατομμύρια τόνους φαγητού. Η κατά κεφαλήν σπατάλη τροφίμων ανήλθε στα 191 κιλά, εκ των οποίων τα 87 πετάχτηκαν από τα ελληνικά νοικοκυριά. Η Ελλάδα βρίσκεται στην τέταρτη θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. στη σχετική λίστα. Ο σχετικός ευρωπαϊκός μέρος όρος ανέρχεται σε 70 πεταμένα κιλά ανά νοικοκυριό. Αντίστοιχα, ο σχετικός παγκόσμιος μέσος όρος ανέρχεται σε 79 κιλά πεταμένου φαγητού ανά νοικοκυριό. Στην έκθεση του ΟΗΕ αναγράφεται πως σε ό,τι αφορά τη σπατάλη μόνο από νοικοκυριά, υπηρεσίες φαγητού και λιανικό εμπόριο, η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση της κατά κεφαλήν σπατάλης τροφίμων στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, πίσω μόνο από Μάλτα και Πορτογαλία.
Η κατα κεφαλήν σπατάλη τροφίμων στην Ευρώπη. Με πράσινο απεικονίζεται η σπατάλη στα νοικοκυριά, με μωβ στις υπηρεσίες φαγητού και με μπλε στο λιανικό εμπόριο. Πηγή: ΟΗΕ
Τα νούμερα της σπατάλης τροφίμων στην Ελλάδα είναι υψηλότερα ακόμη και από πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες. Είναι παράδοξο, εφόσον αναλογιστούμε τις δυσκολίες που περάσαμε τα τελευταία χρόνια
Μπορεί η σπατάλη τροφίμων να αποτελεί ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, σύμφωνα όμως με τον κ. Νέντα, «το 46% της σπατάλης των τροφίμων στην Ελλάδα συντελείται στα νοικοκυριά». Η ενδεχόμενη μείωση αυτού του αριθμού εξαρτάται σύμφωνα με τον ίδιο από «τον βαθμό ευαισθητοποίησης του τελικού καταναλωτή. Να βρούμε δηλαδή τρόπους να μαγειρεύουμε την ποσότητα που χρειαζόμαστε, να διαχειριζόμαστε προϊόντα που δεν καταναλώσαμε αυθημερόν, να ψωνίζουμε όσα τρόφιμα χρειαζόμαστε».
Εξίσου σημαντική παράμετρος σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι «στην Ελλάδα έχουμε μεγάλη σύγχυση αναφορικά με την ημερομηνία λήξης και την ημερομηνία “ανάλωση κατά προτίμηση πριν”. Στη δεύτερη κατηγορία ένα προϊόν μπορεί να καταναλωθεί με απόλυτη ασφάλεια μια ημέρα μετά την αναγραφόμενη ημερομηνία».
«Πετιέται φαγητό ακόμα και από φτωχά νοικοκυριά»
Από την πλευρά του, ο Στεφανί Λερού, εκτελεστικός διευθυντής του Διεθνούς Συνασπισμού για τα Απόβλητα Τροφίμων (IFWC), σχολίασε στην «Κ» ότι μέρος του προβλήματος οφείλεται στον τρόπο ζωής, καθώς «ανήκουμε σε μια κοινωνία που της αρέσει να καταναλώνει αγαθά» ενώ την ίδια ώρα «οι άνθρωποι –ειδικά στις πλούσιες χώρες– τείνουν να μη δίνουν σημασία στην αξία του φαγητού».
Το γεγονός ότι η βιομηχανία φαγητού διανέμει φαγητό και σε χαμηλές τιμές, εξηγεί σύμφωνα με τον κ. Λερού ότι στις πόλεις «πετιέται φαγητό ακόμα και από φτωχά νοικοκυριά». Αντιθέτως, «οι άνθρωποι της υπαίθρου, επειδή γνωρίζουν την προσπάθεια που απαιτείται για την παραγωγή φαγητού, πετούν πολύ λιγότερο».
«Θα αγοράζαμε ένα στραβό καρότο;»
Η σπατάλη τροφίμων οφείλεται σύμφωνα με τον κ. Νέντα σε μεγάλο βαθμό και στις υπηρεσίες διατροφής, όπως είναι «τα εστιατόρια, τα ξενοδοχεία και οι καντίνες. Οσο πιο κοντά στον καταναλωτή βρίσκονται τα σημεία διαχείρισης τροφίμων, τόσο πιο δύσκολο είναι να διαχειριστούμε και να επαναχρησιμοποιήσουμε κάποιο τρόφιμο». Σημαντικό ποσοστό τροφίμων που πετιούνται σε αυτή την περίπτωση δεν μπορούν να καταναλωθούν, εντούτοις, σύμφωνα με τον κ. Νέντα, «μερίδες φαγητού πετιούνται επειδή δεν καταναλώθηκαν από τους πελάτες. Θα πρέπει να γίνει πιο σωστή πρόβλεψη από όσους διαχειρίζονται τις κουζίνες».
Σύμφωνα με την Eurostat, σε ό,τι αφορά τη σπατάλη τροφίμων στην πρωτογενή παραγωγή φαγητού, η Ελλάδα βρίσκεται στη δεύτερη θέση μεταξύ των υπόλοιπων χωρών της Ε.Ε.
Τα απόβλητα τροφίμων δημιουργούν περίπου το 8-10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και καταλαμβάνουν το ισοδύναμο σχεδόν του 30% της παγκόσμιας γεωργικής έκτασης
Η σπατάλη τροφίμων έχει και περιβαλλοντικό αποτύπωμα, καθώς σύμφωνα με τον κ. Λερού, «αν η σπατάλη τροφίμων ήταν χώρα, θα ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος παράγοντας εκπομπών αερίου». Οπως χαρακτηριστικά αναγράφεται στην έκθεση του ΟΗΕ, τα απόβλητα τροφίμων δημιουργούν περίπου το 8-10% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και καταλαμβάνουν το ισοδύναμο σχεδόν του 30% της παγκόσμιας γεωργικής έκτασης.
Σχετικά με το αν η μείωση της σπατάλης τροφίμων μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της παγκόσμιας πείνας, ο κ. Λερού σχολίασε ότι «είναι ρεαλιστικός στόχος, αλλά δεν θα γίνει απλά επειδή το λέμε». Πρόκειται πάντως για κάτι «που ήδη λειτουργεί από ένα οικοσύστημα οργανισμών οι οποίοι προσπαθούν να σώσουν αυτό το φαγητό και να το δώσουν σε ανθρώπους που πεινάνε».
Δεν υπάρχουν σχόλια