Το βασικό «πιάτο» σε κάθε ελληνικό τραπέζι θα είναι σήμερα, 25η Μαρτίου ο μπακαλιάρος σκορδαλιά.
Πώς όμως καθιερώθηκε αυτή η διατροφική συνήθεια;
Η παράδοση αυτή κρατάει από τον 4ο αιώνα μ.Χ. περίπου.
Μάλιστα, η Μεγάλη Τεσσαρακοστή είναι η παλαιότερη και πιο αυστηρή χρονική περίοδος νηστείας για την ορθόδοξη εκκλησία.
Από την καθιέρωσή της, περί τον 4ο αιώνα μ.Χ., προβλέπεται κατά τα μοναχικά πρότυπα ξηροφαγία με τους πιστούς να τρώνε μόνο μια φορά την ημέρα κι αυτή μετά τις 15:00 το μεσημέρι.
Κατά την περίοδο της Τεσσαρακοστής η νηστεία «σπάει» τρεις φορές, με σκοπό οι πιστοί να πάρουν δυνάμεις.
Η πρώτη από αυτές τις φορές είναι κατά τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, όπως έχει καθιερωθεί η 25η Μαρτίου.
Την ημέρα αυτή, λοιπόν, επιτρέπονται το ψάρι, το ελαιόλαδο και το κρασί.
Η ιστορία του μπακαλιάρου στην Ελλάδα
Παραδοσιακό έδεσμα της ημέρας του Ευαγγελισμού (25 Μαρτίου), η οποία έχει πια διττή σημασία για τον Ελληνισμό, καθώς συμπίπτει από το 1838 με τον εορτασμό της Επανάστασης του 1821, είναι ο μπακαλιάρος σκορδαλιά.
Η εξήγηση για την διατροφική αυτή συνήθεια έχει να κάνει κυρίως με την αδυναμία των κατοίκων της ενδοχώρας να προμηθεύονται άμεσα και οικονομικά φρέσκο ψάρι.
Παρά το γεγονός ότι ο μπακαλιάρος δεν είναι «ελληνικό» ψάρι, καθώς συναντάται κυρίως στις ακτές του βορειοανατολικού Ατλαντικού, το γεγονός ότι γίνεται παστός τον καθιστά ένα τρόφιμο φθηνό και εύκολο στη συντήρηση.
Ο μπακαλιάρος έφτασε στο ελληνικό τραπέζι περί τον 15ο αιώνα και καθιερώθηκε άμεσα ως το εθνικό φαγητό της 25ης Μαρτίου, καθώς με εξαίρεση τα νησιά μας, το φρέσκο ψάρι αποτελούσε πολυτέλεια για τους φτωχούς κατοίκους της ηπειρωτικής Ελλάδας.
Έτσι, ο παστός μπακαλιάρος, που δεν χρειαζόταν ιδιαίτερη συντήρηση, αποτέλεσε την εύκολη και φθηνή συνάμα λύση, έθιμο που κρατά μέχρι τις μέρες μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια