Αγαπημένη μου μαμά…

    *Γράφει η Μάρα Καλλέργη

  *Γράφει η Μάρα Καλλέργη

Αγαπημένη μου μαμά,

από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου φρόντισες να μη μου λείψει τίποτα και ας σου έλειπαν εσένα βασικά πράγματα. Έβαζες εμένα πρώτα και στο τέλος εσένα. Με μεγάλωσες με στοργή, αγάπη και με φροντίζεις μέχρι και σήμερα εντελώς μόνη σου. Σου χρωστάω πολλά μαμά και δε νομίζω ποτέ να καταφέρω να σου τα ξεπληρώσω.

Σου χρωστάω ένα ευχαριστώ γιατί με έκανες υπεύθυνο, σωστό και ηθικό άτομο μπροστά σε τόση κακιά που έχει ο κόσμος και αυτή η κοινωνία με την άπειρη αγάπη που μου δείχνεις.

Σου ζητάω ένα συγγνώμη που μεγάλωσα, άλλαξα και δεν είμαι πια το κοριτσάκι που ήμουν. Κάνω λάθη μαμά, προσπαθώ να μάθω  από αυτά όμως. Συγγνώμη μαμά για τις φορές που σε πλήγωσα με τα λόγια μου ή τη συμπεριφορά μου.

Είχες δίκιο μαμά σε πολλά πράγματα ξέρω ποτέ δεν ήθελες το κακό μου, πάντα να είμαι εγώ καλά χωρίς κανένα αντάλλαγμα παρά μόνο την αγάπη μου στο πρόσωπο σου και την έχεις μαμά γιατί σ’αγαπάω όσο δεν έχω αγαπήσει ποτέ κανένα.

Σε ευχαριστώ μαμα,

η 22 χρονών -γεμάτη υποχρεώσεις και ευθύνες – κόρη σου

Πολλές φορές ξεχνάμε τους ανθρώπους που μας μεγάλωσαν με τόσους κόπους. Μια μέρα όμως θα είναι αργά για να τους πούμε αυτά που νιώθουμε για εκείνους. Να τους αγαπάτε τους γονείς σας, να τους το λέτε μα το κυριότερο να τους το δείχνετε -με μια αγκαλιά η ένα φιλί  -το έχουν πραγματικά ανάγκη . Δεν θέλουν δώρα και υλικά αγαθά παρά μόνο την αγνή αγάπη των παιδιών τους. Να θυμάστε δε θα τους έχετε για πάντα! Είναι οι ήρωες που σας έφεραν στη ζωή,ήταν εκεί στα πρώτα σας βήματα και θα είναι μέχρι να μπορούν.Εμένα η δίκη μου ηρωίδα είναι η μαμα μου !