Η ψυχή πονάει… η καρδιά κλαίει…τα λόγια έχουν στερέψει και το μυαλό είναι σε όλους αυτούς που έχασαν το σπίτι, την περιουσία τους και όσα έχ...
Η ψυχή πονάει… η καρδιά κλαίει…τα λόγια έχουν στερέψει και το μυαλό είναι σε όλους αυτούς που έχασαν το σπίτι, την περιουσία τους και όσα έχτισαν με κόπο και θυσίες μιας ζωής.
Εξι 24ωρα πια και ακόμα το πύρινο μέτωπο μαίνεται ανεξέλεγκτο κυρίως στην Εύβοια όπου η καταστροφή είναι βιβλική.
Εξι 24ωρα ερχόντουσαν στο κινητό μου φωτογραφίες και βίντεο από τα πύρινα μέτωπα. Συνάδελφοι που κάλυπταν το ρεπορτάζ, φίλοι και συγγενείς που έβλεπαν τα σπίτια των γιαγιάδων και των παππούδων τους να καταστρέφονται. Να αγωνιούν για τους γονείς τους. Φίλοι που πονούσαν για την τεράστια αυτή καταστροφή και σου έστελναν ένα μήνυμα για το πώς μπορούν να βοηθήσουν.
Βοήθεια, συμπαράσταση, αλληλεγγύη… που ευτυχώς αυτή περισσεύει από τους συμπολίτες μας.
Και όμως πίσω από τις γραμμές του ρεπορτάζ υπάρχουν και οι λέξεις που λες για τη διαχείριση μιας ακόμη κρίσης.
Αυτές που λες δυνατά αλλά δεν γράφεις γιατί θεωρείς ότι τώρα δεν είναι ώρα για απόδοση ευθυνών. Δεν είναι ώρα για να κάνεις αντιπολίτευση όπως κάποιοι θα βγουν να πουν.
Είναι όμως η στιγμή να αναρωτηθούμε τι τελικά φταίει;
Δεν μπορούμε ακόμα και σήμερα, έξι 24ωρα, να λέμε ευτυχώς που δεν είχαμε νεκρούς.
Δεν μπορούμε να λέμε ότι ευτυχώς δεν είχαμε νέο Μάτι.
Δεν μπορούμε να μιλάμε συνέχεια για ακραίες καιρικές συνθήκες.
Δεν μπορούμε κάθε φορά να βρίσκουμε μια δικαιολογία.
Δεν γίνεται να ζητάνε από τους πολίτες που εγκαταλείπουν τα πύρινα μέτωπα για να σωθούν να πληρώνουν εισιτήριο και μόνο όταν πια δημοσιοποιείται το θέμα να παρεμβαίνει ο υπουργός.
Πρέπει κάποια στιγμή σε αυτή τη χώρα να γίνονται τα αυτονόητα.
Αλλά για να γίνουν τα αυτονόητα θα πρέπει να υπάρχει και σχέδιο. Σχέδιο οργανωμένο. Γιατί δυστυχώς δεν μάθαμε από τα λάθη μας.
Είμαστε καλύτερα οργανωμένοι λένε τα κυβερνητικά στελέχη!
Σε τι είμαστε δεν μας έχουν πει;
Στο να μας ενημερώνουν για το πόσες φωτιές εκδηλώθηκαν;
Για το ποιες χώρες έστειλαν βοήθεια;
Όχι δεν είμαστε καλύτερα οργανωμένοι, όταν όλο το σχέδιο είναι να σταλεί ένα μήνυμα από το 112 στους πολίτες να εκκενώσουν την περιοχή.
Αυτό είναι όλο το σχέδιο;
Αυτό μας δίδαξαν οι φωτιές του 2007 ή η φωτιά στο Μάτι;
Πρέπει κάποια στιγμή να απαιτήσουμε τα αυτονόητα.
Πρέπει τα παιδιά μας να μπορούν να ζήσουν σε ένα καλύτερο κόσμο.
Σε μια καλύτερη κοινωνία και δεν θα χρειαστεί να εκκενώσουν τη χώρα…
Πηγή : in.gr - άρθρο της Γεωργίας Κανδρή
Επιμέλεια : Στέλιος Αρσενίου
Δεν υπάρχουν σχόλια