GRID_STYLE
TRUE

Classic Header

{fbt_classic_header}

ΠΗΓΗ Α.Ε

ΤΙΤΛΟΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ:

latest

ISTIKBAL



ΕΣ ΚΑΤΕΥΟΔΙΟΝ...

«Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά», τραγουδούσε το 1971 ο Τόλης Βοσκόπουλος για τις ανάγκες της ομώνυμης ταινίας του Οδυσσέα Κωστελέτου, που ση...

«Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά», τραγουδούσε το 1971 ο Τόλης Βοσκόπουλος για τις ανάγκες της ομώνυμης ταινίας του Οδυσσέα Κωστελέτου, που σημείωσε πρωτοφανή εισπρακτική επιτυχία όταν προβλήθηκε για πρώτη φορά στις κινηματογραφικές αίθουσες.
«Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά», τραγουδούσε σπαρακτικά και το αισθηματικό δράμα που εξιστορούσε την ιστορία και τα δεινά του τσιγγάνικου λαού, ράγιζε τις καρδιές όσων ανταποκρίνονταν στο παθιασμένο κάλεσμα των Παιδιών του Ήλιου! 
 
Η μουσική φέρει την υπογραφή του μέντορα της κινηματογραφικής μουσικής στον τόπο μας, Κώστα Καπνίση, ενώ ο Τόλης Βοσκοπούλας που έχει γράψει και το ομώνυμο τραγούδι, αποδίδει σε μια συγκλονιστική ερμηνεία την τραγικότητα, την απελπισία και τη μοιραία κατάληξης μιας καταδικασμένης αγάπης. Οι στίχοι υπογράφονται από τον Ηλία Λυμπερόπουλο.

Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά – 1970  

Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά
κι εγώ σαν κι εσάς στους ανέμους
γυρεύω χαμένα φιλιά.
Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά. 

Όποιος εξόδεψε
γι’ αγάπη την καρδιά του
έβαλε μόνος του
φωτιά στα όνειρά του.
Ανάμεσα στ’ άστρα γυρεύει
χαμένα τραγούδια, φιλιά.
Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά

Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά
μονάχος τη νύχτα και γύρω βροχή
τα χαμένα φιλιά.
Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά.

Όποιος πληγώθηκε
βαθιά στα φυλλοκάρδια
χάνεται, χάνεται
στου πόνου τα σκοτάδια.
Ανάμεσα στ’ άστρα γυρεύει
χαμένα τραγούδια, φιλιά.
Αδέρφια μου, αλήτες, πουλιά.

Το τραγούδι γράφτηκε το 1970.
Η κινηματογραφική ταινία γυρίστηκε την επόμενη χρονιά, λίγο έξω από τη Δράμα.
Είχαμε βρεθεί με σχολική εκδρομή στη Δράμα και οι καθηγητές μας έδωσαν τη χαρά να μας πάνε να δούμε τους ηθοποιούς από κοντά.

Καινοτομία για εκείνα τα χρόνια το δίχως άλλο.
Η ταινία του 1971, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Κωστελέτου και σενάριο Ηλία Λυμπερόπουλου (που έχει γράψει και τους στίχους των πασίγνωστων τραγουδιών του soundtrack) έχει μια σημαντική ιδιαιτερότητα. 

 Δε διαδραματίζεται στην Ελλάδα, ούτε οι ήρωες έχουν τα κλασσικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων της εποχής. Ο τόπος και ο χρόνος της ιστορίας μας δεν προσδιορίζονται επακριβώς, έχοντας μια χροιά «παραμυθιού». 
Όλοι σχεδόν οι πρωταγωνιστές ανήκουν σε μια φυλή Τσιγγάνων, τα «Παιδιά του Ήλιου», που ζουν περιπλανώμενοι στις πεδιάδες και στους λόφους μιας περιοχής που μοιάζει με την Κεντρική Ευρώπη ή τα Βαλκάνια, μεταξύ 1000-1700 μ.Χ., αλλά δε δηλώνεται ευθαρσώς. Ακριβώς γιατί ο τόπος κι ο χρόνος δεν έχουν καμιά σημασία στην ιστορία μας, ούτε στα μηνύματα που το έργο θέλει να αποκομίσουμε ως θεατές.

Πέρα από την υψηλή ποιότητα παραγωγής, τα κοστούμια, τα γυρίσματα αποκλειστικά σε εξωτερικούς χώρους, το μακιγιάζ (σήμερα ίσως το χαρακτηρίζαμε καταδικαστικά «blackface») τις άμαξες και τα άλογα, τη διαχρονική μουσική, τις ερμηνείες του Τόλη Βοσκόπουλου, της Τόνιας Καζιάνη, της Δώρας Σιντζάνη και του εκπληκτικού Ανέστη Βλάχου, νοηματικά η ταινία είναι μια σύνοψη της ζωής και της ανθρώπινης κατάστασης: 

 Τα «Παιδιά του Ήλιου» είμαστε όλοι οι άνθρωποι που ζούμε κάτω από τον Ήλιο και το αέναο ταξίδι τους είναι η ζωή μας, το δικό μας ταξίδι, με τις καλές και τις κακές στιγμές του, με τη χαρά και τον πόνο, με την ξεγνοιασιά και τις ευθύνες, με τις επιλογές και τις συνέπειές τους.

Τόλη καλό ταξίδι

Στέλιος Αρσενίου

Δεν υπάρχουν σχόλια