Ο Γιώργος Μαρινάκης ήταν εμβληματική μορφή στο χώρο του ποδοσφαίρου. Τον γνώρισα το 1988, όταν πρωτοήρθα στην Ξάνθη.
Ο Γιώργος Μαρινάκης ήταν εμβληματική μορφή στο χώρο του ποδοσφαίρου. Τον γνώρισα το 1988, όταν πρωτοήρθα στην Ξάνθη.
Ήταν ο συνδετικός κρίκος της παλιάς Ξάνθης με την νέα Ξάνθη που βγήκε στην Α΄ Εθνική όπου και άρχισε να καθιερώνεται. Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος, ένας άνθρωπος δοτικός, πάντα με το χαμόγελο, ένας άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ένας αγωνιστής της ζωής, ένας πραγματικός αρχηγός.
Είχαμε έρθει πολλοί νέοι παίκτες στην Ξάνθη και από την πρώτη στιγμή, ήταν ο αρχηγός μας, ήταν ο άνθρωπος που μας στήριξε στην πόλη, ο άνθρωπος που μας καθοδήγησε. Ήταν εκείνος που «μεσολάβησε» και σύνδεσε την Ξάνθη της Β΄ Εθνικής με την Ξάνθη στην Α΄ Εθνική και στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο σε υψηλό επίπεδο.
Τότε που είχαμε έρθει, ήταν ο μεγαλύτερος σε ηλικία και θυμάμαι ότι ήταν ο πατέρας μας, ο αδερφός μας, ο φίλος μας. Έτσι τον βλέπαμε. Το «παππούς» βγήκε με αφορμή ένα στιγμιότυπο.
Ο Γιώργος Μαρινάκης πέτυχε ένα γκολ στον αγώνα με τον Ηρακλή, στην πρώτη χρονιά στην Α΄ Εθνική. Όταν έκανε το σουτ, ο speaker της ΕΡΤ είπε «ο νεαρός Μαρινάκης, έκανε το σουτ και… γκολ». Και επειδή, ενώ ήταν ο μεγαλύτερος όλων και τον αποκάλεσε «νεαρό», στα αποδυτήρια έγινε χαμός.
Από εκείνη την ημέρα του λέγαμε «έλα ρε… παππού». Ήταν καλοκάγαθος, δεν έλεγε πολλά. Ήταν ο τύπος του λιγομίλητου που εξέπεμπε σεβασμό και σιγουριά μέσα στο γήπεδο. Είχε τα χαρακτηριστικά του σοφού ανθρώπου. Είχε τέτοια κοινωνική καλοσύνη και παιδεία, σαν να είχε τελειώσει τα καλύτερα πανεπιστήμια στον κόσμο.
Διατελούσε τα τελευταία χρόνια πρόεδρος της ακαδημίας του ΠΑΟΚ Κομοτηνής. Είναι χάρισμα για το ποδόσφαιρο, να ασχολούνται τέτοιοι άνθρωποι ειδικά με τα μικρά παιδιά. Ο Γιώργος, αγαπούσε παθολογικά την ομάδα της Ξάνθης. Έρχονταν συνεχώς στα παιχνίδια και βρισκόμασταν στην κερκίδα. Είχαμε τέτοια σχέση που με τα μάτια, αντιλαμβάνονταν ο ένας τον άλλον.
Ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος. Το 8κτάρι της Ξάνθης. Είναι αυτός που πέτυχε το πρώτο γκολ στην Α΄ Εθνική. Όλα σημαδιακά. Ήταν μικρές οι «τιμές» που είχε ο άνθρωπος αυτός. Θα έπρεπε να έχει τιμηθεί περισσότερο για την προσφορά του.
Δεν υπάρχουν σχόλια