Του Γιώργου Νικολακόπουλου, Δικηγόρου στον Άρειο Πάγο & ΣτΕ
Του Γιώργου Νικολακόπουλου, Δικηγόρου στον Άρειο Πάγο & ΣτΕ
Η αυστηροποίηση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, η πρόσφατη κατάργηση του νόμου Κατσέλη και ο νέος πτωχευτικός νόμος οδηγούν σε καταιγίδα πλειστηριασμών και απροστάτευτους δανειολήπτες! Ειδικότερα, οι οφειλέτες δέον να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί με την εφαρμογή της διαδικασίας του νέου πτωχευτικού νόμου και να μην απεμπολούν εύκολα τα δικαιώματα τους από δικαστικές ενέργειες (ανακοπές, προσφυγή στο νόμο Κατσέλη κ.α.).
Ενδεικτικώς αναφέρεται ότι η αίτηση ένταξης στο στάδιο της εξωδικαστικής συμβιβαστικής επίλυσης δεν οδηγεί σε προστασία από τη διενέργεια πλειστηριασμού, ακόμη και πρώτης κατοικίας! Το άρθρο 18 Ν.4738/20 προβλέπει ότι δεν αναστέλλεται ο πλειστηριασμός, αν έχει προγραμματιστεί εντός 3 μηνών από την υποβολή της Αίτησης!
Ευτυχώς αισιόδοξα μηνύματα λαμβάνουμε από τη νομολογία των δικαστηρίων μας, όπως η θετική πρόσφατη Απόφαση του Αρείου Πάγου σχετικά με την ύπαρξη δόλου κατά το χρόνο δανειοδότησης ή και μεταγενέστερα, του συμβαλλόμενου με την τράπεζα, η οποία μπορεί να οδηγήσει αρκετούς δανειολήπτες σε ουσιαστική άμυνα κατά της προσπάθειας χαρακτηρισμού τους ως “κακόπιστο και δόλιο δανειολήπτη”!
Ως εκ τούτου δύναται να απορρίπτονται ενστάσεις των πιστωτικών ιδρυμάτων, αν δεν αποδεικνύεται ότι ο Αιτών προστασία του ν.3869/2010, προκάλεσε υπαιτίως μόνιμη αδυναμία πληρωμής των οφειλών του (μη σωστή διαχείριση των οικονομικών του, σπατάλες, διασπάθιση του ενεργητικού της περιουσίας του κ.α.).
Τέλος, στην ανωτέρω Δικαστική Απόφαση διευκρινίζεται ότι ανήκει στην αρμοδιότητα του Αρείου Πάγου ο έλεγχος της νομιμότητας της ένστασης δόλου (κυρίως το ορισμένο αυτής) από τους πιστωτές, καθώς και η κρίση για το εάν ο οφειλέτης δολίως αδυνατεί να πληρώσει τις οφειλές του.
Μάλιστα, δεν είναι λίγες οι Δικαστικές Αποφάσεις που παρέχουν όπλα στην φαρέτρα των δανειοληπτών και στο νομικό έρεισμα της καταχρηστικότητας επίσπευσης πλειστηριασμών από τις τράπεζες και τους διαχειριστές χαρτοφυλακείων δανείων.
Μνημονεύεται σχετική κρίση Απόφασης του 2018 του Εφετείου Λαρίσης: “Ως λόγος της ανακοπής μπορεί να προβληθεί η καταχρηστικότητα της αναγκαστικής εκτέλεσης από τον επισπεύδοντα πιστωτή κατ’ άρθ.281 ΑΚ ενόψει της σφόδρα πιθανής υπαγωγής του οφειλέτη στη διαδικασία του ν.3869/2010, δεδομένου ότι συντρέχουν οι τυπικές προυποθέσεις (Ι.Βενιέρης, όπ.σελ.417-421).”
Συνεπώς, η διαχείριση μίας δανειοδότησης και η νόμιμη και ορθολογική αντιμετώπιση της, θα καταλήγει στις δικαστικές αίθουσες και οι δανειολήπτες θα καλούνται σε ένα δυσμενές νομοθετικό περιβάλλον να υπερασπιστούν την περιουσία τους, υπό την αυξημένη επιθετική στάση κυρίως των ξένων funds.
Πηγή: eretikos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια