Η υπερθέρμανση του πλανήτη απειλεί το όζον

Η κλιματική αλλαγή πιθανόν να κινείται προς την ανατροπή μιας από τις ελάχιστες καλές ειδήσεις αναφορικά με το περιβάλλον: Τη σταδιακή συρρί...

Η κλιματική αλλαγή πιθανόν να κινείται προς την ανατροπή μιας από τις ελάχιστες καλές ειδήσεις αναφορικά με το περιβάλλον: Τη σταδιακή συρρίκνωση της τρύπας του όζοντος από τώρα έως τα μέσα του 21ου αιώνα, χάρη στην ενορχηστρωμένη πολιτική δράση που οι χώρες του πλανήτη ανέλαβαν στα μέσα της δεκαετίας του 1980.Έτσι μια μελέτη που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην επιθεώρηση Nature Communications, δείχνει ότι η άνοδος της θερμοκρασίας του πλανήτη επιταχύνει εκ νέου την καταστροφή του όζοντος στην Αρκτική (δηλαδή στον Βόρειο Πόλο).

Επιπλέον προβλέπει πως το φαινόμενο αυτό μπορεί να οξυνθεί από τώρα έως τα τέλη του αιώνα, αν δεν σημειωθεί τάχιστη όσο και δραστική περικοπή των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου: Μόνο έτσι θα μπορεί να ανανεωθεί αυτό το φυσικό εμπόδιο που μας προστατεύει από τις υπεριώδεις ακτίνες του ηλίου.

Κάθε χρόνο δημιουργείται μια τρύπα στο στρώμα του όζοντος στην Ανταρκτική (στην ήπειρο όπου βρίσκεται ο Νότιος Πόλος) από τον Ιούλιο έως τον Σεπτέμβριο, που όμως ξανακλείνει τον Νοέμβριο. Το ίδιο φαινόμενο παρατηρείται και στην Αρκτική τον Μάρτιο, αλλά πιο σπάνια και σε πιο περιορισμένο βαθμό.

Μέχρι στιγμής τα υπολογιστικά μοντέλα προέβλεπαν πλήρη αποκατάσταση του στρώματος του όζοντος τη δεκαετία του 2060, δηλαδή σε περίπου 40-45 χρόνια από σήμερα. Οι ουσίες που το καταστρέφουν έχουν πρακτικώς απαγορευθεί από το Πρωτόκολλο του Μοντρεάλ, που αποτελεί Διεθνή Συνθήκη υπογεγραμμένη από το 1987. Έτσι από τη δεκαετία του 2000 άρχισε να ελαττώνεται η συγκέντρωση των βλαπτικών για το όζον ουσιών στη στρατόσφαιρα, το ατμοσφαιρικό στρώμα που βρίσκεται μεταξύ των 15 και των 50 χιλιομέτρων από το έδαφος και περιλαμβάνει και το στρώμα του όζοντος.

Ωστόσο την άνοιξη του 2020 κάποιοι επιστήμονες έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου: Μια τρύπα χωρίς προηγούμενο εμφανίστηκε πάνω από την Αρκτική στο στρώμα του όζοντος, μεγέθους τριπλάσιου από τη Γροιλανδία. Το μισό στρώμα του όζοντος είχε καταστραφεί στην περιοχή εκείνη.

Μερικές εβδομάδες αργότερα το κενό έκλεισε χάρη στην αλλαγής στις καιρικές συνθήκες, ωστόσο παρέμεινε το ερώτημα: Μπορεί αυτό το ιδιαίτερο γεγονός να αποτελέσει τον νέο κανόνα στην Αρκτική;