Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, είναι η πρώτη Περιφέρεια ανατολικά της Ελλάδας και της Ευρώπης. Είναι το χερσαίο σύνορο ουσια...
Η Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, είναι η πρώτη Περιφέρεια ανατολικά της Ελλάδας και της Ευρώπης. Είναι το χερσαίο σύνορο ουσιαστικά με την Ασία και όχι μόνο. Αυτή η περιοχή που ιστορικά έχει διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο σε εθνικό επίπεδο, εντούτοις, δεν απολαμβάνει τα “προνόμια” των άλλων Περιφερειών της χώρας.Απο τότε που ιδιαίτερα “αποκόπηκε” απο την κεντρική εξουσία με τη θεσμοθέτηση του τριτοβάθμιας αυτοδιοίκησης, ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που πρωταγωνίστησε στον περιφερειακό “βίο” της Ελλάδας και της Ευρώπης.
Αν και η “προίκα” σε ιστορία, αρχαιολογικά και πολιτισμικά ευρήματα, σε γεωφυσικό πλούτο, σε διαβίωση πολιτισμών και η γεωστρατηγική της θέσης, δεν είναι ικανά φαίνεται ως στοιχεία για να δείξουν οι ιθύνοντες τη δέουσα προσοχή και να σχεδιάσουν εκείνη την πολιτική που θα αναδείξει την περιοχή ως “πρωτεύουσα” πολιτισμού, ιστορίας, γεωπολιτικής αναφοράς.
Αποτέλεσμα όλων αυτών, η αποβιομηχάνιση, ο μαρασμός, η ανεργία, η εσωτερική αιμορραγία με τη μετανάστευση εντός και εκτός Ελλάδας, να τη έχουν θέσει σε κατάταξη… αφάνειας!
Και αν σε όλα τα άλλα, θα πει κανείς ότι απαιτείται και γνώση και όραμα, ακόμη και στον πιο απλό τομέα, αυτόν του Τουρισμό των 365 ημερών, η Περιφέρεια και πάλι ουραγός!
Ποιος ή ποιοι φταίνε για όλο αυτό;
Θυμάμαι, τον αείμνηστο Γ. Παυλίδη, που ως Περιφερειάρχης είχε δρομολογήσει μία στιβαρή πολιτική τουλάχιστον στον τουρισμό και είχε προχωρήσει σε κάποιους τομείς, αν και η απώλειά του, σταμάτησε σχεδόν το χρόνο εκεί…
Δεν θα αναφερθώ σε προηγούμενους Περιφερειάρχες, διότι οι περισσότεροι ως “δοτοί” των εκάστοτε κυβερνήσεων υλοποιούσαν έναν κεντρικό σχεδιασμό.
Όμως, έκτοτε όλων αυτών, η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία απουσιάζουν απο παντού!
Δεν με αφορά η “κοκορομαχία” των επικεφαλής των παρατάξεων στην Περιφέρεια. Ξέρω ότι δεν αγωνίζονται για το δια ταύτα, οπότε δεν σχολιάζω.
Ως Θρακιώτη Δημοσιογράφο όμως, με αφορά ο τόπος μου, που διαθέτει έναν πραγματικό πλούτο και μένει αναξιοποίητος.
Όταν σε όμορες χώρες, με τα ίδια και λιγότερα χαρακτηριστικά έχουν εκμεταλλευτεί και την τελευταία “πέτρα” ως δική τους ενώ όλος ο πολιτισμός προέρχεται από την Ελληνιστική περίοδο στους τόπους εκείνους, εμείς βρισκόμαστε αλλού… εκεί στην ανυπαρξία και στην εσωστρέφεια, στην κακομοιριά και στη διαχείριση μιας μιζέριας.
Κάτι που δεν αξίζει στην Ιστορία, στον πολιτισμό μας, στους ανθρώπους που διαβιούν εδώ, σε εκείνους που έρχονται για να μας γνωρίζουν….
Η έλλειψη τουριστικής πολιτικής, κατ’ επέκταση σημαίνει και έλλειψη πολιτικής για τον πολιτισμό.
Εδώ πρέπει να σημειώσω κάτι σημαντικό: Η πολιτική στην οποία αναφέρομαι δεν έχει να κάνει με χρηματοδοτήσεις φορέων και πελατειακή σχέση με συλλόγους και σωματεία που αύριο ενδεχομένως θα μας εξασφαλίσουν την καλή δεξαμενή ψήφων.
Αναφέρομαι σε εκείνη την πολιτική, που θα χαράξει έναν σχεδιασμό πάνω στον πολιτισμό, στον φυσικό πλούτο, στην ιστορία, στο χθές, στο σήμερα, στο μέλλον!
Η Θράκη και η Ανατολική Μακεδονία, δεν έχουν το προνόμιο της πολύμηνης τουριστικής περιόδου, λόγω καιρού, και ως έτσι παραδοσιακά δεν είναι προτεραιότητα η ανάδειξη μόνο των παραλιών μας, που όμοιές τους δεν υπάρχουν παρά σε ελάχιστα μέρη…
Ολοι οι υπόλοιποι μήνες όμως, μπορούν να υποστηρίξουν μία τουριστική πολιτική που να βασίζεται στην ανάδειξη του πολιτισμού, της ιστορίας, των μνημείων, των θρησκευτικών μνημείων, των πολιτισμικών μνημείων, του ορεινού φυσικού πλούτου, του γεωλογικού πλούτου, των βιότοπων και των πηγών εκείνων που είναι ένας επίγειος πυλώνας πραγματικού πλούτου, ανεκμετάλλευτου απο κάθε άποψη.
Συνεπώς, πολιτιστικός – θρησκευτικός – συνεδριακός – εκπαιδευτικός – ιαματικός – θεραπευτικός – αθλητικός τουρισμός, είναι μερικές απο τις μορφές του εναλλακτικού τουρισμού ως χάραξη πολιτικής με την ευθύνη και την “πρωτοστασία” της Περιφέρειας.
Που ως άξονας θα πρέπει να δίνει το στίγμα πολιτικά, καθοδηγητικά, χρηματοοικονομικά στους άλλους φορείς αυτοδιοίκησης και πολιτισμού και τουρισμού.
Η Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, έχουν, μπορούν και πρέπει να πάρουν το μερίδιο της Τουριστικής αγοράς, δίνοντας παράλληλα τόνωση στην τοπική οικονομία.
Αρκεί να υπάρχει η θέληση, το όραμα και ο σχεδιασμός για υλοποίηση μιας τουριστικής – πολιτιστικής πολιτικής, ως στοιχείο οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης.
-Ακούει κανείς εκεί στην Περιφέρεια αλήθεια;
Δεν υπάρχουν σχόλια