Ο Δημόκριτος ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα ότι η ύλη αποτελείται από μικροσκοπικά αδιαίρετα σωματίδια τα άτομα.
Ο Δημόκριτος ήταν ο πρώτος που συνέλαβε την ιδέα ότι η ύλη αποτελείται από μικροσκοπικά αδιαίρετα σωματίδια τα άτομα.
Το γκράφιτι με την αναπαράσταση του ατόμου, κοσμεί πλέον τον εξωτερικό τοίχο του σχολείου μας, επί της οδού Δημοκρίτου.Μια καλλιτεχνική παρέμβαση, εμπνευσμένη από τις Φυσικές Επιστήμες, σε ένα Τεχνικό Σχολείο!
2ο ΕΠΑΛ ΞΑΝΘΗΣ
( Η σχετική ανάρτηση που συνοδεύει τη σχηματική παράσταση του ατόμου ).
ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΠΑΕΙ Ο ΜΩΑΜΕΘ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ, ΠΑΕΙ ΤΟ ΒΟΥΝΟ ΣΤΟΝ ΜΩΑΜΕΘ.
Γνωστή σε όλους είναι η φράση για τον Μωάμεθ και το Βουνό, που χρησιμοποιούμε όταν πιστεύουμε ότι μπορούμε να προσεγγίσουμε κάτι, όταν αυτό δεν μπορεί να μας προσεγγίσει.
Πρόκειται για μια έκφραση γνωστή διεθνώς και ξεκινάει από τη Βίβλο και συγκεκριμένα από τα λόγια του Ιησού: «Εάν έχητε πίστιν σαν κόκκο σινάπεως, θέλετε ειπεί προς το όρος τούτο, Μεταβήθι εντεύθεν εκεί και θέλει μεταβεί» (Ματθαίος 7:20).
Σε διαφορετικές μορφές τη συναντάμε στα ανέκδοτα του Χότζα, σε ισπανικές παροιμίες που μεταφέρθηκαν στην Ισπανία από τους Άραβες, σε αγγλικά, ιταλικά, γερμανικά και γαλλικά ευθυμογραφήματα και ακόμη σε ιαπωνικές και κινεζικές παροιμίες.
Η ευρηματική έμπνευση όσων διανοήθηκαν και σκιαγράφησαν στον εξωτερικό τοίχο του 2ου ΕΠΑΛ επί της οδού ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ τη σχηματική παράσταση της δομής του ατόμου αποτελεί ΓΚΡΑΦΙΤΙ ΣΤΑΘΜΟ στην Ιστορία του τόπου, της χώρας.
Χρήζει επαίνων ατελεύτητων, δυνατών χειροκροτημάτων, στήριξης, προβληματισμού της κοινωνίας, άπαντος του φάσματος πολιτικών πεποιθήσεων.
Έρχεται σε στιγμές περισυλλογής.
Ποιοί είμαστε, ποιοί μας κατευθύνουν, που μας οδηγούν. Το κυριότερο.
Γιατί δεκαετίες ολόκληρες ντρέπονται για τον πολιτισμό μας τον οποίο καταχώνιασαν στα τάρταρα, παρά τον πακτωλό χρημάτων που διαχειρίστηκαν.
Απορία ψάλτου βηξ...γκιχ...γκιχ...γκιχ...
10 Δραχμές 1982 - 2000
Αγαπητά μας παιδιά.
Αφήστε μας όλους στη νιρβάνα της κομματικής αντιπαλότητας, του καναπέ, της ατέρμονης πολυλογίας, της φιλοσοφίας του ωχαδερφισμού.
Τραβήξτε μπροστά από κοινού με τους άξιους εκπαιδευτικούς σας.
Δύο φάκελοι.
* Ένας για την UNESCO. H ιδιαίτερη πατρίδα του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ να περιληφθεί στα Μνημεία Πολιτιστικής Κληρονομιάς του Διεθνούς Οργανισμού.
* Ένας για το CERN. Έξω από το μεγαλειώδες ερευνητικό κέντρο όπως αρμόζει καλλιτεχνική δημιουργία αυτού που διατυπώσατε εσείς στον τοίχο του Σχολείου.
Γνωρίζετε ότι.
Στην πλησιέστερη πόλη κοντά στο CERN, τη ΓΕΝΕΥΗ, η προτομή του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ κοσμεί την κεντρική της πλατεία.
Μια μικρή ιστορία τώρα.
Το γράφημά σας για 18 χρόνια ήταν αποτυπωμένο σε κέρμα συναλλαγής. Το δεκάρικο.
Όπως και στο εκατοστάρικο του 1966 - 1967.
Ιθύνων νους, Διοικητής στην Τράπεζα της Ελλάδας για τα συγκεκριμένα νομίσματα, όπως και άλλα της τότε εποχής ο αείμνηστος Δημήτρης Γερμίδης, με ρίζες στην ΞΑΝΘΗ.
Η προσωπογραφία του ΔΗΜΟΚΡΙΤΟΥ, θεμελιωτή της Ατομικής θεωρίας συνοδευτική της σχηματικής παράστασης.
Το Ανθρώπινο Γένος του οφείλει πολλά.
Όπως και στη γενέτειρα πατρίδα του.
Μόνο που αυτά τα οφειλόμενα κάποιοι θα πρέπει να ορθώσουν ανάστημα να τα διεκδικήσουν.
Εμείς θα πρέπει να ασχοληθούμε με την εξόντωση των κομματικών μας αντιπάλων.
Ο κλήρος πέφτει σε εσάς, προτού ομοιάσετε εμάς.
Άφησα για το τέλος ένα τραγούδι. Σας το αφιερώνω.Έχει τίτλο : Ο ΔΡΟΜΟΣ. Είναι του Μάνου Λοΐζου, από το 1974. Ερμηνεύει ο ίδιος.
Ξεκινούσα τις τηλεοπτικές μου εκπομπές τα έτη 2000 - 2001 με αυτό, στο τηλεοπτικό κανάλι : Xanthi Channel.
Ο ΔΡΟΜΟΣ
Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία,
κάποιος την έγραψε στον τοίχο με μπογιά.
Ήταν μια λέξη μοναχά "Ελευθερία"
κι έπειτα είπαν πως την έγραψαν παιδιά.
Λα λαλαλα...
Ύστερα κύλησ 'ο καιρός κι η ιστορία
πέρασε εύκολα απ' τη μνήμη στην καρδιά.
Ο τοίχος έγραφε μοναδική ευκαιρία
εντός πωλούνται πάσης φύσεως υλικά.
Λα λαλαλα...
Τις Κυριακές από νωρίς στα καφενεία
κι έπειτα γήπεδο, στοιχήματα, καυγά.
Ο δρόμος είχε την δική του ιστορία
κι είπανε όμως πως την έγραψαν παιδιά.
Λα λαλαλα...
Στέλιος Αρσενίου
Δεν υπάρχουν σχόλια