Σα σήμερα, πριν έξι μήνες… Ήταν ένα ήσυχο κυριακάτικο πρωινό μετά τη Θεία Λειτουργία. Σε κάποιο γηροκομείο.
Σα σήμερα, πριν έξι μήνες…
Ήταν ένα ήσυχο κυριακάτικο πρωινό μετά τη Θεία Λειτουργία.
Σε κάποιο γηροκομείο.
Πέρασα – επισκέπτης – να αφήσω λίγα από τα βάρη της καθημερινότητας.
Πρόσωπα φαινομενικά παράταιρα, μα τόσο κοινά, τόσο κοντά…
Μια γλυκιά φιγούρα, λησμονημένη από τα παιδιά, ξεχασμένη από το χρόνο, σιγοτραγουδά.
Με τρεμάμενη φωνή, αλλά γεμάτη θέρμη από τη ζωή που έζησε.
«Ήμουν κάποτε τραγουδίστρια» είπε το βλέμμα της που περνούσε πίσω από τον ουρανό.
…
Την επόμενη φορά έψαξα, μα δεν τη βρήκα.
Είχε φύγει.
Τραγουδιστά, για πάντα.
Βασίλης Παπαδόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια