Βρεθήκαμε για προσωπικούς λόγους στο χωριό Θρυλόριο του νομού Ροδόπης του δήμου Κομοτηνής και ήταν ημέρα Σάββατο.
Βρεθήκαμε για προσωπικούς λόγους στο χωριό Θρυλόριο του νομού Ροδόπης του δήμου Κομοτηνής και ήταν ημέρα Σάββατο.
Ο δήμος Κομοτηνής φρόντισε και τοποθέτησε έξω από τον Ιερό Ναό Κωνσταντίνου και Ελένης μεταλλικές γραμματοθυρίδες σε σκεπασμένο χώρο, για να εξυπηρετούνται οι κάτοικοι του χωριού και να μην χάνετε η αλληλογραφία τους.
Κάτι παρόμοιο είχε συμβεί και επί δημαρχίας Τσακίρη σε χωριά του δήμου που δεν διέθεταν καφενείο αλλά είχαν τοποθετηθεί άναρχα, α-μελέτητα και απροστάτευτα από τις καιρικές συνθήκες.
Τα μεταλλικά γραμματοκιβώτια που τοποθέτησε η κ. Τσακίρι, απ’ ότι μαθαίνουμε σαπίζουν ασυντήρητα.
Επιστρέφουμε στο θέμα των γραμματοκιβωτίων του χωριού Θρυλόριο τα οποία βρίσκονται ασφαλισμένα κάτω από τσιμεντένιο υπόστεγο και οι καιρικές συνθήκη δεν τα επηρεάζουν άμεσα.
Εκείνο όμως που μας προβλημάτισε και κέντρισε το ενδιαφέρον μας ήταν ότι κοντά στις τρεις το απόγευμα και ημέρα Σάββατο, ένας κύριος άλλαξε παρουσία ενός χωριανού την κλειδαριά και του παρέδωσε τα κλειδιά.
Συμπέρασμα η καθημερινότητα του δημότη με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, θα πρέπει να υποστηρίζεται ΣΥΝΈΧΕΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ, κάτι που δυστυχώς στα χωριά της Ξάνθης η εγκατάλειψη των δημοτών από την δημοτική αρχή είναι εμφανέστατη.
Συγκρίνοντας μάλιστα αυτήν την εικόνα με σχετικό άρθρο που διαβάσαμε στον μαχητή αναφορικά με το σκέπαστρο της στάσης που είναι πεταμένο στο χωριό Καρυόφυτο, προφανώς ουδεμία σχέση έχει ο δήμος Ξάνθης, αναφορικά με την καθημερινότητα του δημότη, με τον δήμο Κομοτηνής.
Σίγουρα το Θρυλόριο δεν έχει περισσότερους κατοίκους – ψήφους από το Καρυόφυτο.
Δεν υπάρχουν σχόλια