Συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης παραχώρησε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας χθες το απόγευμα με αφορμή τη...
Συνέντευξη τύπου στα ΜΜΕ της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης παραχώρησε ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας χθες το απόγευμα με αφορμή την περιοδεία του στην περιοχή.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρθηκε σε επιμέρους ζητήματα του προγράμματός του ενώ μίλησε και για τις πολιτικές που θα υλοποιήσει για την μειονότητα σε συνέχεια των όσων είχε πράξει ο πατέρας του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
Μάλιστα αποκάλυψε πως θα δημιουργήσει «Μουσουλμανικό Συμβούλιο παρά τω Πρωθυπουργώ. Ώστε η μειονότητα να μπορέσει να έχει επίσημη έκφραση στο ανώτατο δυνατό επίπεδο και ο διάλογος αυτός κεντρικής πολιτείας με μειονότητα, να αποκτήσει θεσμικά χαρακτηριστικά».
«Η Θράκη είναι ένα υπόδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης χριστιανών και μουσουλμάνων. Και αυτό το υπόδειγμα ειρηνικής συνύπαρξης, παρά τις δυσκολίες που υπάρχουν, και στις οποίες θα αναφερθώ στη συνέχεια, είναι ένα κεκτημένο το οποίο πρέπει να διαφυλαχθεί και να υποστηριχθεί ως κόρη οφθαλμού.
Δεν ισχυρίζομαι ότι ήταν πάντα απόλυτα επιτυχημένη και σίγουρα θα υπάρχουν ακόμη αρκετές εκκρεμότητες οι οποίες πρέπει να αντιμετωπιστούν. Ζητήματα που έχουν να κάνουν με την εκπαίδευση, τον εκσυγχρονισμό και την εφαρμογή του νόμου για τα Βακούφια, με τα ζητήματα που έχουν να κάνουν με τα ειδικά τοπικά χαρακτηριστικά της ανάπτυξης, ειδικά στους νομούς, στις περιφερειακές ενότητες της Ροδόπης και της Ξάνθης» εξήγησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Όσον αφορά την εκπαίδευση της μειονότητας άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο τα τουρκικά να διδάσκονται ως δεύτερη γλώσσα: «η δίγλωσση παιδεία να αποκτήσει πραγματικό και ποιοτικό περιεχόμενο. Και νομίζω ότι υπάρχουν προτάσεις σε αυτήν την κατεύθυνση τις οποίες θα ήμουν διατεθειμένος να συζητήσω, ξεκινώντας από το νηπιαγωγείο, προχωρώντας στο δημοτικό, πηγαίνοντας στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο. Κατά το πόσο, παραδείγματος χάρη στο δημόσιο σχολείο, θα μπορεί να διδάσκεται η Τουρκική ως ξένη γλώσσα, ώστε τα παιδιά της μειονότητας, τα οποία επιλέγουν τελικά το ελληνικό δημόσιο σχολείο, όπως ολοένα και περισσότερα ή αρκετά εν πάση περιπτώσει το κάνουν, να έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν την επαφή τους με τη μητρική τους γλώσσα, τη γλώσσα που έμαθαν και ομιλείται μέσα στο σπίτι τους. Πρέπει να δείξουμε ανοιχτό πνεύμα σε αυτή τη συζήτηση. Και βέβαια τα ελλείμματα και μειονεκτήματα που έχουν να κάνουν με τις υποδομές της μειονοτικής εκπαίδευσης θα πρέπει και αυτά να αντιμετωπιστούν».
