Ανάμεσα σε εκλογές και δημοψηφίσματα βρίσκεται το Μέγαρο Μαξίμου σε ένα παγκόσμιο περιβάλλον έντονης κινητικότητας, που σύμφωνα με έμπει...
Το μόνο σίγουρο είναι πως στην Ηρώδου Αττικού παρακολουθούν, καταγράφουν και αναλύουν από πολύ κοντά όλες τις εξελίξεις, καθώς από το brexit και τη νέα εκλογική μάχη που προστέθηκε στη Γηραία Ήπειρο έως το frexit της Μαρίν Λεπέν οι «κυβερνητικές κεραίες» βολιδοσκοπούν την άνοδο και τον νέο κύκλο επιρροής του Γερμανικού SPD παράλληλα με την ισχυροποίηση του Ερντογάν στην άλλη πλευρά του Αιγαίου.
Ο νέος «σουλτάνος»
Ίσως η μοναδική ευχάριστη είδηση που έρχεται από τη γείτονα χώρα είναι ότι επιτέλους οι δημοσκοπήσεις δεν έπεσαν για άλλη μια φορά έξω, έστω και με τη βοήθεια «παρατυπιών», από τη στιγμή που η αντιπολίτευση του Ερντογάν καταγγέλλει νοθεία στη διαδικασία του Τουρκικού δημοψηφίσματος.
Ο Ταγίπ Ερντογάν δεν πήρε τη νίκη που υπολόγιζε, όμως κανείς από την ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να τοποθετηθεί ξεκάθαρα για το ποιο θα ήταν καλύτερο ή χειρότερο αποτέλεσμα για τη χώρα μας. Κατά πολλούς μια καθαρή νίκη ή ακόμα και μια ήττα του «ναι» μπορεί να ήταν η αρχή ραγδαίων εξελίξεων στην περιοχή σε βάρος, όμως της σταθερότητας με τον πανίσχυρο ή αποδυναμωμένο Τούρκο πρόεδρο να είναι ανεξέλεγκτος σε κάθε περίπτωση.
Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο η «μουδιασμένη» και άκρως χαμηλών τόνων αντίδραση των κυβερνητικών πηγών ήταν και ο μόνος δρόμος για το Μαξίμου θέλοντας να διατηρήσει τον ρόλο σταθερότητας και ήρεμης δύναμης που έχει η Ελλάδα στην περιοχή αποφεύγοντας να πυροδοτήσει νέες αναταράξεις.
Έμπειροι αναλυτές υποστηρίζουν πως μπορεί η ένταση από την Άγκυρα να μη σταματήσει, όμως οι «θριαμβευτικοί πύρινοι και διχαστικοί λόγοι», που σε μεγάλο βαθμό απευθύνονταν στην αντιπολίτευση, δεν αναμένεται να συνεχιστούν και συνεπώς οι τόνοι της αντιπαράθεσης θα πέσουν. Η ίδια άποψη δεν αποκλείει η ένταση από το Αιγαίο να μεταφερθεί προς την ανατολική Μεσόγειο, όπου ήδη πλέει ένα ερευνητικό Τουρκικό πλοίο και δεν αποκλείεται τις επόμενες ημέρες ένα νέο σεισμογραφικό σκάφος να αρχίσει να «χτενίζει» την περιοχή. Τόσο οι καταγγελίες της Τουρκίας για μονομερή βήματα της Ελληνοκυπριακής πλευράς στο θέμα του φυσικού αερίου και των αποθεμάτων πετρελαίου γύρω από την Κύπρο όσο και μια ενδεχόμενη κλιμάκωση της επίθεσης του Ερντογάν προς τους Κούρδους είναι δυο παράγοντες που θα επηρεάσουν τις εξελίξεις, καθώς όλα στο τέλος καταλήγουν στο προσφυγικό.
Το βλέμμα της ελληνικής κυβέρνησης είναι στραμμένο στις σχέσεις Τουρκίας – ΕΕ οι οποίες έχουν περάσει από «χίλια κύματα» τον τελευταίο χρόνο. Η σπουδή του Ταγίπ Ερντογάν να αφήσει ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός νέου δημοψηφίσματος για την επαναφορά της θανατικής ποινής είναι σίγουρο πως εξανεμίζει και τις τελευταίες πιθανότητες για ένταξη της γειτονικής χώρας στην ΕΕ. Είναι κάτι, όμως που επιθυμεί ο Ταγίπ Ερντογάν ή θα μπορούσε να «βολευτεί» απλώς με μια τελωνειακή ένωση; Από τη στιγμή που ικανοποιηθεί το πάγιο αίτημα για χορήγηση βίζας στους Τούρκους πολίτες ο πανίσχυρος ηγέτης φαίνεται να απομακρύνεται και ο ίδιος από την ιδέα της συμπόρευσης της χώρας του με την Ευρώπη.
Οι αριθμοί είναι αυτοί που τρομάζουν την ελληνική κυβέρνηση, καθώς περισσότεροι από 4 εκατομμύρια πρόσφυγες (Σύριοι περίπου στα 3/4) βρίσκονται στα εδάφη της Τουρκίας και αποτελούν μια «ωρολογιακή βόμβα» όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την Ευρώπη συνολικά που δείχνει ανέτοιμη να δείξει ένα πρόσωπο αλληλεγγύης για να τους υποδεχτεί.
Τα βήματα του Μαξίμου αναμένεται να είναι προσεκτικά, όπως όλο το προηγούμενο διάστημα, αποφεύγοντας σε κάθε περίπτωση να προκαλέσει τον Ταγίπ Ερντογάν ή να δώσει αφορμές να αμφισβητηθεί η συμφωνία του περασμένου Μαρτίου που μείωσε καθοριστικά τον αριθμό των προσφυγικών ροών. Στο «παιχνίδι των ισορροπιών» που παίζεται εδώ και καιρό δεν βγαίνει απ’ έξω και το Κυπριακό για το οποίο αναμένεται από την Άγκυρα, με την ολοκλήρωση του δημοψηφίσματος, να δείξει τις πραγματικές της προθέσεις. Το γεγονός ότι η νίκη του Ερντογάν στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό στα εθνικιστικά κόμματα κάνει ακόμα πιο θολό το τοπίο, καθώς θεωρείται δύσκολο ο Τούρκος πρόεδρος να έρθει σε ρήξη μαζί τους.
Πολλοί οι «μνηστήρες» σε Γαλλία και Γερμανία
Στα ευρωπαϊκά εδάφη πέρα από την πρόσφατη ανακοίνωση των Βρετανικών εκλογών την οποία παρακολουθούν στο Μαξίμου και θα συζητηθεί εκτενώς στην προγραμματισμένη Σύνοδο Κορυφής των «27» στις 29 Απριλίου στις Βρυξέλλες, οι Γαλλικές και οι Γερμανικές κάλπες είναι αυτές που απασχολούν τα ανωτέρα κλιμάκια της Ηρώδου Αττικού.
Η απειλή της Μαρίν Λεπέν για «frexit» δεν αφήνει αδιάφορη όλη την Γηραιά Ήπειρο που βλέπει τους 4 «μονομάχους» να παλεύουν στήθος με στήθος για την Γαλλική προεδρία. Στο κυβερνητικό στρατόπεδο θεωρούν πως η ΕΕ δεν θέλει σε καμία περίπτωση να έχει το πρόβλημα της Ελλάδας χωρίς λύση στην πιθανή περίπτωση που η Μαρίν Λεπέν προκριθεί και διεκδικήσει με αξιώσεις την πρώτη θέση στον δεύτερο γύρο. Μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να επισπεύσει τις αποφάσεις των θεσμών μέσα στις πρώτες ημέρες του Μαΐου με μια παράλληλη υποχώρηση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε για το θέμα του χρέους αυτό το Σαββατοκύριακο στην Ουάσινγκτον.
Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη δημοσκόπηση, ο κεντρώος ανεξάρτητος υποψήφιος Εμμανουέλ Μακρόν εξασφαλίζει κατά προσέγγιση το 23% των ψήφων, η Μαρίν Λεπέν το 22%, ο Φρανσουά Φιγιόν το 20% και ο Ζαν-Λυκ Μελανσόν το 19% στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία.
Και μπορεί ο Μελανσόν, που έχει έρθει κοντά με τις πιο αριστερές εγχώριες δυνάμεις, να επικρίνει τον Αλέξη Τσίπρα, όμως στο Μαξίμου γνωρίζουν καλά πως και ο ίδιος αποτελεί αυτή τη στιγμή ρυθμιστικό παράγοντα και ότι αν ο Μακρόν εκλεγεί νέος πρόεδρος χωρίς, όμως να έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, θα βρει απέναντί του ένα μέτωπο που θα ξεκινάει από το κέντρο και θα φτάνει μέχρι τις κομμουνιστικές δυνάμεις της Γαλλίας.
Από το Μαξίμου τηρούν στάση αναμονής και εκτιμούν πως σε μεγάλο βαθμό οι εξελίξεις στη Γαλλία θα έχουν σοβαρό αντίχτυπο και στις γερμανικές κάλπες που θα στηθούν τον Σεπτέμβριο. Θα χάσει δυνάμεις η Μέρκελ από το ακροδεξιό και ξενοφοβικό AfD σε περίπτωση που φανεί ενισχυμένη η Λεπέν ή απλώς θα ενισχυθεί σημαντικά ο Μάρτιν Σουλτς και οι δυνάμεις του Die Linke και των Πρασίνων;
Είναι σαφές πως το καλό σενάριο για το Μαξίμου θα ήταν η εκλογική άνοδος του SPDμε την παράλληλη αποδυνάμωση των Χριστιανοδημοκρατών. Δεν θα μπορούσαν να ήταν αλλιώς τα πράγματα μετά την ξεκάθαρη θετική στάση του Ζίγκμαρ Γκάμπριελ το τελευταίο διάστημα προς τη χώρα μας και την ανοιχτή κόντρα του με τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε.
Ό,τι και να δείξουν οι γερμανικές κάλπες την κυβέρνηση θα βοηθούσε ούτως ή άλλως μια πιθανή απομάκρυνση του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε από τη θέση του «τσάρου» της Γερμανικής οικονομίας. Γι’ αυτό το λόγο ακόμα και η διαφαινόμενη πρωτιά του CDU, αν συνοδευτεί από σημαντική ενίσχυση του SPD, θα αλλάξει τις ισορροπίες μέσα στο νέο υπουργικό συμβούλιο της Άνγκελα Μέρκελ. Πιθανότατα να διαφοροποιήσει σε μεγάλο βαθμό και τη στάση του Βερολίνου απέναντι στην Ελλάδα ακόμα και με αναθεώρηση των υψηλών απαιτήσεων για πλεονάσματα που δείχνει να μην αντέχει για μεγάλο χρονικό διάστημα η ελληνική οικονομία.
News247.gr
