GRID_STYLE
TRUE

Classic Header

{fbt_classic_header}

ΠΗΓΗ Α.Ε

ΤΙΤΛΟΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ:

latest

ISTIKBAL



Ψηφίζουν νόμους για τους άλλους, όχι για τους ίδιους

Εξακολουθούν να διερωτούνται και να κλαψουρίζουν οι πολιτικοί επειδή όχι μόνο αυξάνεται η απαξίωση των πολιτών έναντί τους αλλά επειδή β...

Εξακολουθούν να διερωτούνται και να κλαψουρίζουν οι πολιτικοί επειδή όχι μόνο αυξάνεται η απαξίωση των πολιτών έναντί τους αλλά επειδή βαθμηδόν διευρύνεται.

Ήδη φαντάζει το χάσμα αγεφύρωτο και το πολιτικό προσωπικό έχει χάσει το παιχνίδι. Κι όλα αυτά γιατί έχασε εν πολλοίς προ πολλού το μέτρο. Στη Βουλή ψηφίζουν νόμους που ισχύουν για όλους τους άλλους, πλην των ιδίων. Είναι προφανές πως οι… παλιοί καλοί καιροί έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, ελπίζουμε -φευ-, μαζί και η ανοχή της κοινωνίας σε τέτοια φαινόμενα.

Εκεί που γίνεται προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι από τον σάλο με τα αμπελοπούλια, εμφανίζεται νέος Ρίνγκο βουλευτής που είδε το αυτοκίνητό του ως αεροπλάνο, που πετούσε χωρίς αλεξίπτωτο. Και η μαγκιά ενίοτε εξαντλείται στον απλό αστυνομικό που βρίσκεται στους δρόμους για ένα μεροκάματο. Μαγκιά είναι, όμως, όσοι έχουν σε βάρος τους καταγγελίες να καταθέτουν και τη βουλευτική ασυλία. Όλα αυτά μπορεί να θεωρηθούν μικρά και επουσιώδη, είναι, όμως, αρκούντως σημαντικά γιατί αφορούν την εφαρμογή των νόμων από τους ίδιους τους θεματοφύλακές τους.

Την ίδια ώρα είναι περισσότερο ανησυχητικό το γεγονός ότι κανείς δεν μπορεί στο τέλος να παραδεχθεί το λάθος που διέπραξε. Είναι φαινόμενο και παράδοση στο πολιτικό σύστημα να μην υπάρχει στο λεξιλόγιο η «απολογία». Και επειδή αυτή η λέξη αγνοείται, αρχίζει συνήθως η συνωμοσιολογία και η κατασκευή εχθρών. Βολικό πλην ξεπερασμένο σενάριο στην πολιτική. Ούτε ο χειρότερος επικοινωνιολόγος δεν συμβουλεύει τον πελάτη του πως με την επίθεση αποδομείται η καταγγελία. Ούτε μπορεί να θεωρηθεί επιχείρημα πως «όλοι το κάνουν», όπως και το γνωστό πλέον «όλοι φάγαμε». Η… αθώωση δεν περνά μέσα από την προσπάθεια να αποδειχθεί ο αντίπαλος ως πιο παραβάτης ή βρόμικος. Δεν κατασκευάζεται άλλοθι με τη δημιουργία ενός πλέγματος συλλογικής ευθύνης.

Το πολιτικό σύστημα ή πιο συγκεκριμένα το διαχρονικά καθεστωτικό έχει συνάψει γάμο με τις προσεγγίσεις του τύπου «είμαστε υπεράνω του νόμου». Γι’ αυτό και υπήρξαν με απόλυτη άνεση οι συναλλαγές και θεωρούνταν ως φυσιολογικές οι πράξεις με τις υπόγειες διαδρομές του χρήματος (ένα παράδειγμα η γνωστή Focus).

Έχει σημασία, ασφαλώς, να διαχωρίζονται τα μικρά από τα μεγάλα ζητήματα που έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Σαφώς και δεν συγκρίνονται οι όποιες υποθέσεις διαπλοκής από τις παραβάσεις, για παράδειγμα, του κώδικα τροχαίας συμπεριφοράς. Το κοινό τους σημείο έγκειται στην αλαζονεία της εξουσίας, που γεννά και παράγει ένα σύστημα που σνομπάρει τους νόμους και τους κανόνες που ισχύουν για όλους εμάς τους «κοινούς θνητούς». Η κοινωνία και η χώρα έχουν σοβαρότερα προβλήματα από τις μαγκιές των «εκπροσώπων του λαού». Αυτό, όμως, πρέπει να γίνει συνείδηση πρωτίστως στους πολίτες, οι οποίοι, ενώ φωνάζουν, αντιδρούν, ανέχονται σε μεγάλο βαθμό το ίδιο πολιτικό σύστημα.

* Του Κώστα Βενιζέλου