Μαζική και δυναμική συγκέντρωση στην Αλεξανδρούπολη, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 3 Οκτωβρίου 2018.
Μαζική και δυναμική συγκέντρωση στην Αλεξανδρούπολη, πραγματοποιήθηκε το απόγευμα της Τετάρτης 3 Οκτωβρίου 2018.
Την συγκέντρωση διοργάνωσαν οι Επιτροπές Ειρήνης, Εργατικά Σωματεία και φορείς της Αν. Μακεδονίας – Θράκης με αφορμή την επίσκεψη στην Αλεξανδρούπολη του Αμερικανού Πρέσβη.
«Ο μακελάρης της Ουκρανίας, ο διαμεσολαβητής των ΝΑΤΟικών σφαγέων δεν έχει καμία θέση στην Αλεξανδρούπολη ούτε πουθενά αλλού στην Ελλάδα. Είναι ανεπιθύμητος.
Στην κεντρική ομιλία η Σταματία Γκιδίκα ανέφερε τα εξής:
Καμία εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ.
Έξω οι βάσεις και τα ορμητήρια θανάτου από τη χώρα μας! Αυτό βροντοφωνάζουμε σήμερα εδώ στην Αλεξανδρούπολη οι επιτροπές ειρήνης ΑΜΘ και τα Εργατικά Σωματεία σε όλους αυτούς που άνοιξαν την αγκαλιά τους και έστρωσαν κόκκινα χαλιά στον Αμερικανό πρέσβη Τζέφρι Παιατ και τον Αμερικανό πρόξενο . Τους λέμε: Είστε ανεπιθύμητοι κύριοι!
Συναγωνιστές- Συναγωνίστριες,
Όπως καταγράφουν όλες οι εξελίξεις το τελευταίο διάστημα από τη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης μέχρι την πρόσφατη επίσκεψή του πρωθυπουργού στη Ν. Υόρκη επιβεβαιώνεται το εξής:
Η ταχύτατη προώθηση εκείνων των ενεργειακών έργων που επιθυμούν οι ΗΠΑ, τόσο για την προώθηση του αμερικανικού Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (ΥΦΑ) στην ευρωπαϊκή αγορά, όσο και για τον αντίστοιχο περιορισμό του ρωσικού φυσικού αερίου που εισέρχεται στην ευρωπαϊκή αγορά. Το project της Αλεξανδρούπολης συγκαταλέγεται στις επιδιώξεις τους αφού θα δώσει τη δυνατότητα στους δυνητικούς αγοραστές των Βαλκάνιων – Ευρωπαϊκών χωρών να διαφοροποιήσουν τις πηγές προμήθειας αλλά και τους προμηθευτές τους.
Παράλληλα με τα επενδυτικά σχέδια εκδηλώθηκε για ακόμη μια φορά το αμερικανικό ενδιαφέρον για τη διαδικασία υποπαραχώρησης λειτουργιών του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης.
Η στρατηγική σημασία του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης το καθιστά «κλειδί» για τον έλεγχό στα Στενά του Βοσπόρου. Διάφορα δημοσιεύματα και αναλύσεις αμερικανών αξιωματούχων συγκλίνουν στη σπουδαιότητα που έχει το λιμάνι για τον έλεγχο των Στενών του Βοσπόρου, μιας και είναι η μοναδική δίοδος του ρωσικού ναυτικού μεταξύ Μεσογείου και Μαύρης Θάλασσας.
Μιλούν ακόμη και για ενδεχόμενο «σφράγισμα» από αμερικανικές ναυτικές και αεροπορικές στρατιωτικές δυνάμεις, σε συνδυασμό με άλλες που υπάρχουν ήδη σε ΝΑΤΟικές βάσεις και εγκαταστάσεις στη Βαλκανική. Το στοιχείο αυτό πολλαπλασιάζει τη στρατηγική σημασία των Στενών, ειδικά μπροστά στο ενδεχόμενο να υπάρξει στρατιωτική κλιμάκωση της αντιπαράθεσης μεταξύ ΝΑΤΟ – Ρωσίας και με ακαθόριστο το ρόλο που θα παίξει η Τουρκία, λόγω της έντασης στις σχέσεις της με ΗΠΑ – ΝΑΤΟ. Βέβαια, αν αυτά τα ομολογούν σε συνθήκες ιμπεριαλιστικής ειρήνης, ανατριχίλα προκαλεί, η σκέψη για το πού μπορεί να οδηγήσουν οι σημερινές εξελίξεις σε μια φάση όξυνσης των σχέσεων ΗΠΑ – Ρωσίας, η οποία κυοφορείται.
Βλέποντας κανείς το χάρτη της περιοχής, αντιλαμβάνεται ότι η Αλεξανδρούπολη αποτελεί το ιδανικό αγκυροβόλιο για όλα αυτά τα σχέδια, μιας και «βλέπει» Βαλκάνια, Μαύρη Θάλασσα, αλλά έχει και πρόσβαση στο Αιγαίο. Ταυτόχρονα, βέβαια, η πιθανή εγκατάσταση ναυτικής δύναμης αυτού του μεγέθους στην Αλεξανδρούπολη αποτελεί μήνυμα και προς την Τουρκία για τις σχέσεις της με τη Ρωσία.
Η επίσκεψη Πάιατ στην πόλη μας επιβεβαιώνει για το τι ακριβώς ενδιαφέρει τους Αμερικανούς στην περιοχή, πέρα από τα επενδυτικά τους σχέδια στον τομέα της Ενέργειας, ή τα γνωστά έως τώρα «πλάνα» για την εγκατάσταση βάσης ελικοπτέρων σε τμήμα του λιμανιού της πόλης. Και οι χειροκροτητές τους- κυβέρνηση,δημοτική αρχή- δηλώνουν πανευτυχείς και λένε ωμά ότι δεν έχουν στόχο να αξιοποιήσουν το λιμάνι της πόλης απλά ως «πύλη εισόδου» για το αμερικανικό φυσικό αέριο στα Βαλκάνια αλλά να αντιμετωπίσουν- εκτοπίσουν και τη Ρωσία
Η κυβέρνηση αποδεικνύεται ένας ικανός «πλασιέ», που βγαίνει στη γύρα για επενδυτές, διαφημίζοντας τις «ευκαιρίες» – ουσιαστικά την εργασιακή ζούγκλα – που συνδιαμορφώθηκαν από προηγούμενες κυβερνήσεις (ΝΔ – ΠΑΣΟΚ) στη χώρα.
«Αρπάξτε τις ευκαιρίες που σας δίνουμε». Αυτό ήταν το μήνυμα που μετέφερε ο Αλ. Τσίπρας στα «γεράκια των αγορών» – όπως έλεγε παλιότερα ο ΣΥΡΙΖΑ.
«Ήρθε το τέλος των μνημονίων!» « Βγαίνουμε στις αγορές» « Ανάπτυξη» μας λένε. Μα καλά υπάρχει κανείς λογικός άνθρωπος που θα πει όχι στην ανάπτυξη, στα σπουδαία τεχνολογικά έργα που θα διευκολύνουν την καθημερινότητά μας την ζωή μας γενικότερα.
Πώς εξηγείται ενώ η Ελλάδα μια χώρα πλούσια σε ενεργειακές πηγές με ορυκτό πλούτο, και βιομηχανική και αγροτική παραγωγή με αξιόλογο ειδικευμένο εργατικό, επιστημονικό δυναμικό να ζει η πλειοψηφία του λαού μας στη φτώχια.
Τι έχουν να περιμένουν οι εργαζόμενοι και ο λαός της περιοχής μας , της πατρίδας μας;
Η φιλολογία της κυβέρνησης περί «ανάπτυξης που έρχεται» αλλά και οι αυταπάτες για την «υγιή» επιχειρηματικότητα δεν πρέπει να παγιδεύσουν το λαό. Οι όποιες θέσεις εργασίας δημιουργηθούν από τις επενδύσεις και στον κλάδο της ενέργειας θα είναι χωρίς δικαιώματα, με ωράρια εξαντλητικά κ.λ.π. Μοναδικοί κερδισμένοι θα βγουν οι κατασκευαστικοί όμιλοι και τα ενεργειακά μονοπώλια.
Θυμίζουμε το 2014 συμφωνία που «έκλεισε» η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ με τη ρωσική Gazprom για τη μείωση της τιμής του φυσικού αερίου. Αυτή αξιοποιήθηκε όχι για τις λαϊκές ανάγκες (φτηνή ενέργεια στην οικιακή κατανάλωση), αλλά αποκλειστικά για τη μείωση του κόστους ενέργειας στη βιομηχανία. Ταυτόχρονα ενώ περνούν αγωγοί φυσικού αερίου (TAP) στην κυριολεξία εξω από την πόρτα μας ο λαός μας θα συνεχίζει να μετρά τις πενταροδεκάρες για να βγάλει το χειμώνα… Τ
α παιδιά μας στις εστίες στην Ξάνθη την ίδια στιγμή που δίπλα τους υπάρχει ένα τεράστιο χωράφι με φωτοβολταικά δεν έχουν ζεστό νερό στα δωμάτιά τους! Όλοι θυμόμαστε τον τραγικό θάνατο φοιτητών στην Λάρισα που πέθαναν από ασφυξία από μαγκάλι. Στην ατζέντα τους δεν υπάρχει φθηνή ενέργεια για οικιακή κατανάλωση παρά μόνο για τους βιομήχανους. Ας σκεφτούμε γιατί είναι πανάκριβα τα καύσιμα σήμερα. Πίσω απ’ τις υψηλές τιμές κρύβεται το κέρδος των διυλιστηρίων, των εισαγωγέων, των χονδρεμπόρων και του λιανικού εμπορίου, καθώς και η υπέρογκη κρατική φορολογία που επιτρέπει την κρατική ενίσχυση των μονοπωλιακών ομίλων.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η συμφωνία που έκανε η «Energian Oil» να πουλά όλη την εγχώρια παραγωγή απ’ τα κοιτάσματα του Πρίνου στην πολυεθνική ΒΡ. Τι κέρδισε η λαϊκή οικογένεια που πληρώνει πανάκριβα το πετρέλαιο θέρμανσης;
Μην περιμένει ο λαός μας μέσα σε ένα άδικο και σάπιο σύστημα να υπάρχει δίκαιη, σταθερή και ειρηνική ανάπτυξη. Ο εργαζόμενος λαός μας θα τρέφεται τόσο όσο να στέκεται στα πόδια του για να πάει την άλλη μέρα στη δουλεία, θα ζεσταίνετε τόσο όσο να μην αρρωστήσει γιατί θα ανεβάσει το κόστος φαρμάκων, νοσηλίων κ.λπ. και φυσικά στην περίπτωση μεγαλύτερης όξυνσης των ανταγωνισμών θα σταλεί και στα μέτωπα του πολέμου για να δώσει και τη ζωή του.
Η ανάπτυξη, την οποία υπηρετούν όλοι τους, είναι η καπιταλιστική ανάπτυξη, που στηρίζεται στην πάμφθηνη εργατική δύναμη, στους ανταγωνισμούς και τους πολέμους.
Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Ουκρανίας: Μια χώρα που αποτελεί κόμβο μεταφοράς ενέργειας. Περνούν αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου διαθέτει πλουτοπαραγωγικές πηγές όπως ακριβώς επιδιώκουν στην Ελλάδα. Η Ουκρανία και ο λαός της αντί για ευημερία και πρόοδο μετατράπηκε σε πεδίο οξύτατων ανταγωνισμών μεταξύ ΗΠΑ – ΕΕ και Ρωσίας. Η ένταση των ανταγωνισμών συνοδεύτηκε από την προσπάθεια να στοιχηθούν λαϊκές δυνάμεις στις επιδιώξεις των μονοπωλίων, να παλέψουν για ξένα και όχι για τα δικά τους συμφέροντα.
Οι ΗΠΑ με την ΕΕ δεν δίστασαν να παρέμβουν ανοιχτά και να στηρίξουν απροκάλυπτα τις ναζιστικές δυνάμεις του «Δεξιού τομέα» που πραξικοπηματικά ανέτρεψαν την κυβέρνηση της Ουκρανίας και αναρριχήθηκαν στην κυβέρνηση. Ο λαός της Ουκρανίας βρέθηκε απροετοίμαστος, ανοργάνωτος να υπερασπιστεί την πατρίδα του και τα συμφέροντα του. Θυσιάστηκε στο βωμό των κερδών των μονοπωλίων και βουτήχτηκε στο αίμα στη βία στην απελπισία. Συνέβαλε σημαντικά σ αυτό και ο τότε αμερικανός πρέσβης στην Ουκρανία , ο μακελάρης Τζ. Πάιτ, για αυτό και είναι ανεπιθύμητος!
Συναγωνιστές και συναγωνίστριες,
Νέες βάσεις ξεφυτρώνουν σχεδόν κάθε μήνα, όλο το Αιγαίο γίνεται πεδίο ΝΑΤΟικής δράσης, η κυβέρνηση πρωτοστατεί στη διευθέτηση εκκρεμοτήτων, όπως στα Βαλκάνια με τη συμφωνία των Πρεσπών, που εκτός από εργαλείο για τη ΝΑΤΟική διεύρυνση αποτελεί θερμοκήπιο συντήρησης και καλλιέργειας των αλυτρωτισμών.
Ολα τα παραπάνω χρειάζεται να χτυπήσουν «καμπανάκι» στο λαό, γιατί παρά τις προσπάθειες της κυβέρνησης να καλλιεργήσει τον εφησυχασμό, με τις πομπώδεις εκφράσεις περί «Ελλάδας – πυλώνα σταθερότητας» σε μια ταραγμένη περιοχή, η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.
Όσο και να μιλάνε για «ήρεμα νερά» και «θετικές προοπτικές» μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τον Πρόεδρο της Τουρκίας δεν μπορούν «να κρύψουν κάτω από το χαλί» ότι οι πάγιες διεκδικήσεις της τουρκικής αστικής τάξης, σε βάρος κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, είναι παρούσες και εκδηλώνονται με παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου, απειλές κ.λπ. κι όλα αυτά κάτω από την ομπρέλα του ΝΑΤΟ με τη ΝΑΤΟική αρμάδα πάντα παρούσα να οργώνει το Αιγαίο, άγρυπνος φρουρός των κινήσεων των αντίπαλων ρωσικών πλοίων. Το ΝΑΤΟ δεν αποτελεί καμία εγγύηση για τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, αυτό αποδεικνύεται περίτρανα στην πράξη.
Η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας, οι εξελίξεις στο Κυπριακό, η τεράστια συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στην ευρύτερη περιοχή και η μετατροπή όλης της Ελλάδας σε ορμητήριο των ιμπεριαλιστών, μας καλούν σε επαγρύπνηση. δυνάμωμα της διεθνιστικής αλληλεγγύης και της κοινής δράσης με τον τουρκικό λαό, πάλη ενάντια στην εμπλοκή της χώρας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ».
Την ίδια στιγμή, τα επιτελεία του συστήματος ανησυχούν για μια νέα, βαθύτερη οικονομική κρίση, που θα αγκαλιάσει ακόμα περισσότερο τη διεθνή οικονομία.
Οι εμπορικοί πόλεμοι, το αβέβαιο μέλλον της ΕΕ – Ευρωζώνης, η όξυνση των ανταγωνισμών ανάμεσα σε ΝΑΤΟ – Ρωσία, δεν μπορούν να αποτρέψουν την εκδήλωση μιας νέας κρίσης.
Και όταν τα μέσα αυτά δεν επαρκούν για να αντιμετωπιστούν τα αδιέξοδα του συστήματος, τότε το κυνήγι για νέες αγορές, πλουτοπαραγωγικές πηγές, για τους δρόμους της Ενεργείας, διεξάγεται με πολέμους και επεμβάσεις. Η κατάσταση στην περιοχή μας μυρίζει μπαρούτι και η κυβέρνηση πρωτοστατεί στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, με στόχο την αναβάθμιση του ελληνικού κεφαλαίου.
Οι λαοί είναι παντοδύναμοι
Το μέλλον μας δεν θα το καθορίσουν τα μονοπώλια.
