GRID_STYLE
TRUE

Classic Header

{fbt_classic_header}

ΠΗΓΗ Α.Ε

ΤΙΤΛΟΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ:

latest

ISTIKBAL



Η Σταματούλα και η Gülhan.

Γράφει ο Μπατζακίδης Φ. Γεώργιος  Ελληνικός Πολιτισμός και Ιστορία. Η Σταματούλα και η Gülhan  Η Σταματούλα, ήταν ένα ξανθό με ...



Γράφει ο Μπατζακίδης Φ. Γεώργιος 
Ελληνικός Πολιτισμός και Ιστορία.

Η Σταματούλα και η Gülhan 

Η Σταματούλα, ήταν ένα ξανθό με καταγάλανα μάτια, γλυκό κοριτσάκι 13 ετών Χριστιανή Ορθόδοξη, που γεννήθηκε στην Istanbul (Κωνσταντινούπολη).

Προέρχεται από μια παλιά οικογένεια Ρωμιών (Ελληνικής καταγωγής) Τουρκικής υπηκοότητας, αλλά δεν είναι Τουρκάλα και δυστυχώς, ενώ είναι Ελληνίδα, δεν μπορεί να πει ότι είναι Ελληνίδα.

Μιλάει άπταιστα Τουρκικά, αλλά η μητρική της γλώσσα είναι τα Ελληνικά και πάει σε Ρωμαίικο σχολείο όπου διδάσκεται και Τουρκικά και Ελληνικά. Παίζει στις γειτονιές με τα Τουρκάκια από μικρό παιδί, υπήρχαν βέβαια στιγμές που κάποια παιδάκια, τις έλεγαν να μην μιλάει ελληνικά και αυτή στενοχωριόταν και της φαινόταν περίεργο για ποιο λόγο δεν μπορούσε ελεύθερα να μιλάει τη μητρική της γλώσσα.

Στις γιορτές των Μουσουλμάνων πήγαινε και η Σταματούλα στα σπίτια τους και γιόρταζε μαζί τους το Ramazan Bayram και το Kurban Bayram.

Ζούσε ήρεμα και αρμονικά, εκτός από ορισμένες φορές που “οι μεγάλοι” συγκρούονταν μεταξύ τους.
Η Σταματούλα μεγάλωνε και δεν μπορούσε να κατανοήσει τελικά, ποια ακριβώς ήταν η εθνική της ταυτότητα. Ένιωθε ότι ήταν μια Ελληνίδα με Τουρκική υπηκοότητα αλλά, δεν μπορούσε να το πει με περηφάνια δημόσια...και ο καιρός περνούσε…!!!!

Η Gülhan ήταν μια όμορφη μικρούλα με κατάμαυρα μάτια 13 ετών Μουσουλμάνα στο θρήσκευμα, που γεννήθηκε στην όμορφη πόλη της Ξάνθης (Iskeçe).

Προέρχεται από μια πολύ παλιά Οθωμανική οικογένεια (Τουρκικής καταγωγής Çitak Türk),

Ελληνικής υπηκοότητας αλλά δεν είναι Ελληνίδα και δυστυχώς, ενώ είναι Τουρκάλα, δεν μπορεί να πεί ότι είναι Τουρκάλα.

Μιλάει άπταιστα τα Ελληνικά, αλλά η μητρική της γλώσσα είναι τα Τουρκικά και πάει σε Μειονοτικό σχολείο όπου μαθαίνει και Ελληνικά και Τουρκικά.

Παίζει στις γειτονιές μαζί με τα Ελληνάκια από μικρό παιδί, υπήρχαν βέβαια στιγμές που κάποια παιδάκια τις απαγόρευαν να μιλάει την μητρική της γλώσσα.

Στις γιορτές των Χριστιανών η Gülhan πήγαινε στα σπίτια τους όταν γιορτάζανε το Πάσχα και τα Χριστούγεννα.

Ζούσε ήρεμα και αρμονικά, εκτός από ορισμένες φορές που “οι μεγάλοι” συγκρούονταν μεταξύ τους. Η Gülhan μεγάλωνε αλλά δυστυχώς, δε μπορούσε να κατανοήσει ποια ήταν τελικά ακριβώς, η εθνική της ταυτότητα.

Ένιωθε ότι ήταν Τουρκάλα με Ελληνική υπηκοότητα αλλά δυστυχώς, δε μπορούσε να το πει με περηφάνια διότι, απαγορευόταν δημόσια το άκουσμα Τούρκος….και ο καιρός περνούσε…!!!!

Αυτά τα δυο κοριτσάκια και χιλιάδες άλλα παιδιά, που τα απαγόρευσαν οι διεθνείς συμβάσεις στο πέρασμα των ετών, να έχουν την εθνική τους ταυτότητα, ονομάζονται “Τα νόθα παιδιά της συνθήκης της Λωζάνης”.

Είναι εκείνα τα παιδιά που από την ημέρα που γεννήθηκαν, δυστυχώς, δεν είχαν ποτέ τα ίδια δικαιώματα με τα υπόλοιπα παιδιά της ανθρωπότητας να έχουν την εθνική τους ταυτότητα.
Πάντα θα είναι τα άτυχα παιδιά που η μοίρα έπαιξε ένα άσχημο παιχνίδι γι αυτά.

Τούτη η συνθήκη, θα κάνει τις δυο χώρες Ελλάδα και Τουρκία σχεδόν καρμικά, να εξαρτάται η μια από την άλλη όσο θα παραμένει σε ισχύ. Σχεδόν 100 χρόνια μετά, τούτα τα παιδιά, η Σταματούλα και η Gülhan θα εξακολουθούν να ζούνε ως τις μέρες μας, σχεδόν σε καθεστώς εθνικής ομηρίας…!!!