Χθες είχαμε την χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε στην πόλη μας, τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη. Βρέθηκα στο βήμα της εκδήλωσης μαζί μ...
Χθες είχαμε την χαρά και την τιμή να φιλοξενήσουμε στην πόλη μας, τον Δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη. Βρέθηκα στο βήμα της εκδήλωσης μαζί με τους εκπρόσωπους του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών Χ. Χρυσοχοίδης, της ΔΗΜΑΡ Χ. Γκαρμπούνης και των κινήσεων για τη Σοσιαλδημοκρατία Γ. Δουκέλης. Παρακάτω η τοποθέτηση μου, μετά την απλή, μεστή, ουσιώδες και με συνοχή ομιλία του κ. Καμίνη.
Φίλες και φίλοι σας καλησπερίζω και φυσικά καλησπερίζω το Δήμαρχο Αθηναίων κ. Καμίνη. Τιμή και χαρά μας που σας έχουμε εδώ.
Αγαπητέ Δήμαρχε, έχουμε ποιότητα σε αυτές τις εκλογές και φυσικά για άλλη μια φορά πρωτοτυπούμε ως χώρος φέρνοντας, μετά την ψηφοφορία το 2007, την δημοκρατική αντιπαράθεση μέσω των debate, σε εκλογική εσωκομματική διαδικασία.
Οι υποψήφιοι αρχηγοί είναι: Δυο αρχηγοί κοινοβουλευτικών ομάδων, ένας πρώην πρύτανης, δυο πρώην υπουργοί με μεταρρυθμιστικό έργο, ένας Δήμαρχος Αθηναίων και ένας ευρωβουλευτής με σημαντικό έργο στην ευρωβουλή.
Παρόλα αυτά το debate είχε μόνο 4% τηλεθέαση και το κύριο θέμα συζήτησης μετά που έμεινε ήταν εάν ή όχι πρέπει να ενωθούν οι δυο κοινοβουλευτικές ομάδες. Ίσως αυτό είναι και η απάντηση γιατί είχε μόνο 4% τηλεθέαση.
Όσον αφορά αυτό το θέμα, αυτή η επιλεκτική αναφορά στη βούληση του λάου, που την παίρνω υπόψη μου εάν είναι να ενώσω δυο κοινοβουλευτικές ομάδες, αλλά δεν την πήρα υπόψη μου όταν έκανα μεταγραφές και πανηγύριζα για την διεύρυνση της κοινοβουλευτικής ομάδας και ζητωκραυγάζαμε που γίναμε 3η Κ.Ο. πάνω από την Χ.Α., να την κοιτάξετε λίγο. Επίσης καλό είναι να ανατρέξουμε και σε δηλώσεις του Σταύρου, όταν πx έγινε η μεταγραφή του κ. Ιλχάν Αχμέτ και διαρρήγνυε τα ιμάτια του. Φυσικά αυτό που δεν αντιλαμβάνεται κανένας είναι ότι για όλα αυτά της κοινωνίας, δεν τις καίγεται πρόκα!
Τι συζητάει όλη η κοινωνία και δεν ειπωθήκαν ακόμα ξεκάθαρα και σταράτα από κανένα υποψήφιο, αλλά τουλάχιστον ας ειπωθούν στο επόμενο debate:
1. Είμαστε ένα πτωχευμένο κράτος. Δεν πτωχεύσαμε και τώρα είμαστε πλεονασματικοί. Συνεχίζουμε και είμαστε πτωχευμένοι, δείτε το ισοζύγιο των τρεχουσών συναλλαγών και θα καταλάβετε.
2. Δεν μπορούμε να μιλάμε για παιδεία και να μην μιλάμε για ιδιωτικά πανεπιστήμια και κατάργηση ασύλου. Πρέπει η παιδεία να γίνει άξονας ανάπτυξης με την εισροή ξενόγλωσσων φοιτητών, κυρίως από την βαλκανική. Αλλά και τα τεράστια κυρίως «μαύρα» κεφαλαία που ξοδεύονται στην παραπαιδεία, να τα επενδύσουμε στην δημοσιά παιδεία.
3. Δεν μπορούμε να μιλάμε για αξιολόγησή και να μην μιλάμε για αποδεσμεύσεις. Πρέπει επιτέλους να το πούμε. Γιατί δεν το λέει κανένας, τι φοβόμαστε;
4. Δεν μπορεί να μιλάμε για εξυγίανση της δημοσίας διοίκησης και να μην μιλάμε για εξυγίανση της τοπικής αυτοδιοίκησης. Εάν στην κεντρική σκηνή γίνεται πάρτι αδιαφάνειας, στην τοπική αυτοδιοίκηση γίνεται τρικούβερτο πάρτι.
5. Δεν μπορούμε να μιλάμε για επιδόματα – επαιτείες, πρέπει να θεσπίσουμε το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα και την εθνική σύνταξη να τελειώνουμε με τα επιδόματα. Αυτό είναι πρόοδος.
6. Δεν μπορούμε να μιλάμε για ενεργειακό κόμβο την Ελλάδα επειδή θα περάσουν 2-3 αγωγοί, όταν με την αειφόρο ενέργεια, φωτοβολταικά και αιολικά πάρκα, μπορούμε να εξάγουμε ενέργεια και να είμαστε αυτόνομοι ενεργειακά. Οι σκανδιναβικές χώρες έχουν δείξει το δρόμο. Από κόμβος, πρέπει να γίνουμε ενεργειακή μηχανή.
7. Δεν μπορούμε να θεωρούμε ανάπτυξη από δημοσιά έργα ακόμα τους αυτοκινητοδρόμους η τις κατασκευές των Μετρό, όταν έχουμε σοβαρό θέμα δικτυών και σε σιδηροδρομικό δίκτυο και σε δίκτυο φυσικού αεριού και σε τηλεπικοινωνιακό δίκτυο με οπτικές ίνες. Σε όλα τα παραπάνω είμαστε η τελευταίοι στην ΕΕ. Εκεί πρέπει να γίνει εκμετάλλευση του σχεδίου Γουνκερ.
8. Δεν μπορούμε να μιλάμε για κοινωνική δικαιοσύνη όταν είναι στα 777 ευρώ ο μέσος μηνιαίος μισθός στον ιδιωτικό τομέα και στα 1.075 ευρώ στο δημόσιο. Υπάρχει ένα χάσμα της τάξεως του 38%. Μιλάμε για εργαζομένους δυο ταχυτήτων. Τι ώρα μάλιστα που στη μια ταχύτητα την υψηλή, ο εργοδότης όπως δήλωσα και πιο πάνω, είναι πτωχευμένος.
9. Δεν μπορεί ακόμα να πανηγυρίζουμε ως χώρος για την μεγάλη μεταρρύθμιση των ΚΕΠ, όταν θα έπρεπε ήδη να μιλάμε για τα e-keep. Οπού όλοι πολίτες πρέπει να εξυπηρετούνται ηλεκτρονικά, χωρίς ουρές, χωρίς κατασπατάληση του ανθρωπίνου δυναμικού.
10. Δεν μπορεί να μιλάμε για τουρισμό, όταν δεν έχουμε εκμεταλλευτεί τους αρχαιολογικούς μας χώρους και το αρχαίο λιμάνι της Σαλαμίνας πχ, να έχει γίνει θαλάσσιο νεκροταφείο από ψαροκάικα, λάντζες και μικρά δεξαμενόπλοια. Δεν υπάρχει λογική. Πανηγυρίζουμε ότι σπάσαμε όλα τα ρεκόρ φέτος, κανένας όμως δεν τονίζει ότι ο τζίρος έμεινε ο ίδιος και σε κάποιες περιοχές μειώθηκε μάλιστα.
11. Δεν μπορεί να μιλάμε για κοινωνική ευαισθησία και για τους ένα εκατομμύριο ανέργους να μην έχουμε να πούμε τίποτα ουσιαστικά. Μηδίζω πραγματικά, όταν το μόνο που ακούω είναι πρέπει να έρθουν ιδιωτικές επενδύσεις για να βρουν αυτοί οι συμπολίτες μας δουλειά. Όταν ρίχνουμε κροκοδείλιά δάκρια για άλλες κοινωνικές ομάδες και βγάζουμε κορώνες εάν μειωθεί κανένα επίδομα στο δημόσιο.
Τελειώνοντας θα σας μιλήσω για το περιβόητο «ΑΦΗΓΗΜΑ».
Φίλες και φίλοι, προχθές άκουσα το κ. Τσακαλώτο να μιλάει για αφήγημα. Εκεί ακούσαμε για σανταποδαρούσες με μηνίσκο που κουβαλάνε ψώνια από γνωστή γερμανική αλυσίδα λιανικής.
Το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ είναι μυθιστόρημα επιστημονικής φαντασίας, το αφήγημα της ΝΔ είναι αστυνομική Νουβέλα. Έχουν ποιότητα; Μάλλον όχι. Αλλά πάρα όλα αυτά ο κόσμος τα διαβάζει.
Το δικό μας αφήγημα ήταν η αλήθεια που έγινε ποίημα.
Η αλήθεια είναι σαν την ποίηση κι οι περισσότεροι σιχαίνονται την ποίηση, και δυστυχώς είναι μια παραδοχή κι αυτή, λίγοι την καταλαβαίνουν κι ακόμη πιο λίγοι την αισθάνονται. Αυτό συμβαίνει τώρα με τον χώρο μας.
Ήρθε η ώρα το ποίημα να το μετατρέψουμε σε δοκίμιο. Δοκίμιο, ορίζεται ως πεζό κείμενο περιορισμένης συνήθως εκτάσεως, που πραγματεύεται συγκεκριμένο θέμα, όπως ένα από αυτά που ανέφερα παραπάνω.
Από τους πολιτικούς θέλουμε πολιτική. Από το 2010 έχουν μαζευτεί στα ράφια όλες οι εκδοχές όλων των μεταρρυθμίσεων. Ας σταματήσουμε να πουλάμε το νεωτερισμό για νέο και ας σταματήσουμε την τιτλοποίηση της πολιτικής. Πολιτική μπορούμε να κάνουμε; ΝΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ!
Εφόσον μπορέσουμε λοιπόν, στις 12 και 19 ψηφίζουμε όχι για αρχηγό νέου φορέα, αλλά για τον επόμενο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τον μεθεπόμενο πρωθυπουργό. Μην αφήσουμε και αυτή την φορά την ευκαιρία να πάει χαμένη.
Σας ευχαριστώ.
