Θέλουμε αυτό που είναι δικαίωμα μας, αγωνιζόμαστε γιαυτο που είναι δικαίωμα μας! Αγαπητοί αναγνώστες, Η χώρα μας αγωνίζεται εδώ κ...
Θέλουμε αυτό που είναι δικαίωμα μας, αγωνιζόμαστε γιαυτο που είναι δικαίωμα μας!
Αγαπητοί αναγνώστες,
Η χώρα μας αγωνίζεται εδώ και πολλά χρόνια με την οικονομική κρίση. Καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αγωνίζεται με την οικονομική κρίση από το 2015 και φαίνεται ότι η χώρα μας έχει ξεφύγει από την άκρη του γκρεμού.
Οι άνθρωποι στη χώρα μας αγωνίζονται πάλι να σταθούν στα πόδια τους, πλήρωσαν ένα μεγάλο τίμημα. Η Δυτική Θράκη μας που ανήκει στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας -Θράκης, όπου η περιοχή, πήρε τη θέση της στις στατιστικές που πλήττονται περισσότερο από την οικονομική κρίση.
Είναι φυσικό όταν ο λαός αγωνίζεται για το ψωμί του να μην μπορεί να ασχοληθεί με το ζήτημα της εκπαίδευσης και της θρησκευτικής αυτονομίας. Παρόλο που οι συνθήκες είναι δύσκολες οι διοικούντες των θεσμών μας αγωνίζονται για τα δικαιώματα της τουρκικής κοινωνίας της Δυτικής Θράκης.
Όπως όλοι γνωρίζουμε, οι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών μας, η Ένωση Τούρκων Δασκάλων της Δυτικής Θράκης , η Τουρκική Ένωση Νεολαίας της Κομοτηνής και η Τουρκική Ένωση της Ξάνθης έχουν ξεχωριστή σημασία στην ιστορία ως παλαιότερες οργανώσεις μας στη Δυτική Θράκη. Αυτά είναι εδώ και πολλά χρόνια κλειστά λόγω που περιλαμβάνονται τη λέξη «τουρκική» στα ονόματά τους. Παρά τις αντιρρήσεις κατά της απόφασης κλεισίματος, το αποτέλεσμα δεν άλλαξε.
Η Τουρκική Ένωση Ξάνθης μετά τον αγώνα πολλών χρονών στην εσωτερική νομική μάχη κέρδισε την υπόθεση από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων . Παρόλο που έχουν περάσει εννέα χρόνια μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ, οι ελληνικές αρχές δεν καταγράφουν την Τουρκική Ένωση της Ξάνθης, η οποία εξακολουθεί να έχει τη λέξη «Τορκική» στο όνομά της. Παρ “όλα αυτά, η Ένωση Τούρκων Δασκάλων της Δυτικής Θράκης και η Τουρκική Ένωση Νεολαίας της Κομοτηνής συνέχισαν και θα συνεχίζουν τις κοινωνικές, αθλητικές και πολιτιστικές της δραστηριότητες. Αλλά ως ενώσεις χωρίς επίσημες νομικές οντότητες. Όπως ένω ζωντανό φυτό χρειάζεται αέρα, νερό και φως της ημέρας για να ζήσει και μια κοινότητα πρέπει να διατηρήσει τη γλώσσα, τη θρησκεία και τον πολιτισμό της για να επιβιώσει.
Ως κοινωνία της Δυτικής Θράκης, αυτή η βασική ανάγκη μας ενοχλεί εκείνους που κυβερνούν τη χώρα μας. Οι ενώσεις μας, οι οποίες έχουν αφαιρεθεί από τα επίσημα νομικά πρόσωπα παρά τα πάντα συνεχίζουν τις δραστηριότητες τους κι όμως αυτό δεν το άντεξαν. Απέναντι στους διοργανωτές των θεσμών μας, ως πολιτική τακτική εκφοβισμού και καταπιέσεις καλούν για διάφορους λόγους στην αστυνομία και στα δικαστήρια για ανάκριση, με διάφορες επιβαρύνσεις ανοίγουν δίκες. Καθώς δεν αρκεί το εκφοβισμό τώρα απειλούν και τη ζωή μας. Η νομοθετική τροποποίηση, η οποία ήταν να ανοίξει το δρόμο για την εφαρμογή των αποφάσεων του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, συζητήθηκε στο ελληνικό κοινοβούλιο, τα λόγια των πολιτικών στις συζητήσεις στο ελληνικό κοινοβούλιο ήταν ανατριχιαστικά. Ο αντι-τουρκικός αέρας της Δυτικής Θράκης στην πολιτική αρένα, φυσικά, έχει επίσης τον κίνδυνο να εξαπλωθεί σε όλη την κοινωνία. Εκτός από τις ακροδεξίες οργανώσεις που κάνουν προκλητικές δηλώσεις, οι ομάδες που δεν έχουμε ακούσει ποτέ πριν είχαν επίσης στοχεύσει τους Τούρκους της Δυτικής Θράκης. Τόσο έτσι, ώστε μια ομάδα αυτοαποκαλούνται »Ομάδα Υψηλής Αστυνόμευσης» δημοσίευσαν ένα μήνυμα στα κοινωνικά μέσα ενημέρωσης και στόχευσε ρητά με τα ονόματα και φωτογραφίες από μερικούς διοικούντες της Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης.
Τώρα απειλούνται όχι μόνο την πολιτιστική μας ταυτότητα αλλά και την ασφάλεια της ζωής μας. Αυτό το όλο και πιο έντονο πολιτικό εκφοβισμό, απειλή και φοβέρα εν όψει πρέπει να παραμείνουμε όρθιοι ως Τούρκοι της Δυτικής Θράκης. Η Τουρκική κοινωνία της Δυτικής Θράκης με το λαό της , τις ΜΚΟ και τους πολιτικούς, στο σύνολό της, αντιτίθεται σε αυτό το οξύ περιβάλλον πίεσης και να δίνει έναν δημοκρατικό αγώνα για τα δικαιώματα και τις ελευθερίες της και να δείξει σε όλους ότι είναι φυσική αναγκαιότητα της δημοκρατίας. Αν πρέπει να βγούμε ξανά στους δρόμους γι “αυτό, δεν πρέπει να διστάσουμε να το κάνουμε. Επειδή αγωνιζόμαστε μόνο για τα δικαιώματά μας. Όπως ισχυρίζονται ορισμένοι κύκλοι, δεν προδίδουμε τη χώρα μας! Δεν έχουμε τις προσπάθειες και τις μελέτες που απειλούν την εδαφική ακεραιότητα της χώρας μας και δεν έχουμε αποσχιστικούς στόχους! Θέλουμε μόνο να ζήσουμε σε αυτή τη χώρα όπου ζούμε εδώ και αιώνες και να λέμε ελεύθερα «είμαστε Τούρκοι» και όταν λέμε αυτό θέλουμε ένα περιβάλον χωρίς κακές σκέψεις. Θέλουμε αυτό που είναι δικαίωμα μας, αγωνιζόμαστε για αυτό που είναι δικαίωμα μας! Αυτό είναι όλο!
Με εκτίμηση.
Χαλίτ Χαμπίπογλου
Ο Πρόεδρος της ABTTF
