GRID_STYLE
TRUE

Classic Header

{fbt_classic_header}

ΠΗΓΗ Α.Ε

ΤΙΤΛΟΙ ΕΙΔΗΣΕΩΝ:

latest

ISTIKBAL



«Γιατί δεν μπορώ να νιώσω χαρούμενη για τη δεύτερη εγκυμοσύνη μου»

Πως είναι να μένεις έγκυος λίγους μήνες αφού έχεις χάσει το πρώτο σου παιδί. Μια γυναίκα που έχασε το πρώτο της μωρό από αιφνίδιο βρεφικό...



Πως είναι να μένεις έγκυος λίγους μήνες αφού έχεις χάσει το πρώτο σου παιδί.

Μια γυναίκα που έχασε το πρώτο της μωρό από αιφνίδιο βρεφικό θάνατο, εξομολογείται στην εφημερίδα The Guardian τα πραγματικά της συναισθήματα για τη δεύτερη της εγκυμοσύνη.

«Την προηγούμενη φορά που είχα μείνει έγκυος, το είπα σε όλους από την πρώτη στιγμή. Ήμουν κάτι παραπάνω από χαρούμενη και δεν έβλεπα το λόγο να περιμένω για 3 μήνες ενώ, ούτως ή άλλως, μέχρι τότε οι περισσότεροι θα το είχαν καταλάβει. Επιπλέον σκεφτόμουν πως αν αποβάλλω, θα θέλω να μιλήσω και να ανοιχτώ σε φίλους μου, οπότε θα ήταν καλύτερο να γνωρίζουν για την εγκυμοσύνη μου.

Αυτή τη φορά όμως δε θέλω να το πω σε κανένα. Η αντίδραση των περισσότερων, λογικά, θα είναι να χαμογελάσουν και να πουν φράσεις του τύπου «Πρέπει να είσαι πολύ ενθουσιασμένη». ΘΑ πιστέψουν ότι με αυτό τον τρόπο η ζωή μου θα επιστρέψει στους κανονικούς της ρυθμούς και ότι η νέα εγκυμοσύνη θα διαγράψει όλο τον πόνο των 6 μηνών που έχουν περάσει από τότε που 3 μηνών γιος μου πέθανε από αιφνίδιο βρεφικό θάνατο.

Στην πραγματικότητα δεν είμαι ενθουσιασμένη. Είμαι τρομαγμένη, λυπημένη και ακόμα θρηνώ μέσα μου.
Η τελευταία μου εγκυμοσύνη δεν είχε επιπλοκές πράγμα που, θεωρητικά, σημαίνει ότι δεν υπάρχει σοβαρός λόγος ανησυχίας και για τη δεύτερη. Παρόλα αυτά σε κάθε εξέταση, σε κάθε εβδομάδα που περνάει αισθάνομαι φοβερά ευάλωτη και δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι αυτή η σπίθα ζωής θα καταφέρει να γίνει ζωή. Τσεκάρω αν έχω αίμα κάθε, μα κάθε, φορά που επισκέπτομαι τουαλέτα.

Κι έπειτα είναι και η θλίψη. Λυπάμαι που δεν ανυπομονώ να γεννήσω. Λυπάμαι που αυτό το μωρό δε θα είναι ο τέλειος γιος που είχα και έχασα. Λυπάμαι που είμαι στεναχωρημένη γιατί αυτό το μωρό που μεγαλώνει μέσα μου αξίζει τη χαρά και την αγάπη μου και θα είναι το ίδιο υπέροχο, αν όλα πάνε καλά. Θέλω απελπισμένα να πιστέψω ότι όταν το πάρω στα χέρια μου, θα νιώσω όλη την αγάπη που ένιωθα.

Γι’ αυτό όταν ακούσετε τα νέα μας, μην υποθέσετε ότι είμαστε πάλι πίσω στην αφετηρία. Αυτή τη φορά η διαδρομή είναι πολύ πιο δύσκολη. Και, σας εκλιπαρώ, μην πιστέψετε ούτε για μια στιγμή ότι δεν έχουμε ανάγκη όλη σας την αγάπη και στήριξη. Τη χρειαζόμαστε για αυτούς τους μήνες που έρχονται».