Στη 1.20 το πρωί, στις 26 Απριλίου 1986, η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας του πυρηνικού σταθμού στο Τσερνομπ...
Στη 1.20 το πρωί, στις 26 Απριλίου 1986, η αλυσιδωτή αντίδραση στον αντιδραστήρα της τέταρτης μονάδας του πυρηνικού σταθμού στο Τσερνομπίλ, προκάλεσε διαδοχικές εκρήξεις, οι οποίες τίναξαν στον αέρα το κάλυμμα του αντιδραστήρα. Τεράστιες ποσότητες ραδιενεργού υλικού εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα και τριάντα χρόνια μετά, εξακολουθεί να επηρεάζει τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων.
Τις αμέσως επόμενες ώρες από το ατύχημα οι άνεμοι παρέσυραν το ραδιενεργό νέφος προς τη Σκανδιναβία και τη Βαλτική, και τις επόμενες ημέρες προς τη Γερμανία, την Ελβετία, τη Γαλλία, την Ιταλία, ολόκληρη την Βαλκανική Χερσόνησο, τον Περσικό Κόλπο και τη Σιβηρία.
Μέχρι σήμερα, όλα τα είδη καρκίνων, οι ασθένειες του δέρματος και του αίματος αλλά και οι γενετικές και εγκεφαλικές παραμορφώσεις παρουσίασαν έξαρση σε ολόκληρη την Ευρώπη. Οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές δεν είναι δυνατόν να καταγραφούν με ακρίβεια, αφού η λίστα των θανάτων εξαιτίας ασθενειών που προέκυψαν μετά το Τσερνομπίλ συνεχώς μεγαλώνει.
Πολλοί επιστήμονες αναμένουν αύξηση των κρουσμάτων λευχαιμίας και διαφόρων ειδών καρκίνου εξαιτίας του ατυχήματος τα επόμενα χρόνια, μέχρι και το 2045, εξήντα ολόκληρα χρόνια από το ατύχημα.
Στα Βαλκάνια, επηρεάστηκαν ιδιαίτερα από το καίσιο 137 και το ιώδιο 131 η (τότε) Γιουγκοσλαβία, η Ρουμανία η Βουλγαρία αλλά και η Ελλάδα. Η χώρα μας μάλιστα ήταν σύμφωνα με έκθεση του 1988 δεύτερη σε όλη την Ευρώπη σε καρκίνους του θυρεοειδή στους ανήλικους (πίσω από την Βουλγαρία), αλλά και στους ενήλικες (πίσω από την τότε Γιουγκοσλαβία).
Τα επίπεδα μόλυνσης από το ραδιενεργό καίσιο σε ορισμένα αγροτικά προϊόντα από τις περιοχές που είχαν πληγεί περισσότερο εξακολουθούν να είναι υψηλότερα από τα μέγιστα επιτρεπόμενα όρια και για το λόγο αυτό η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παρατείνει μέχρι τις 31 Μαρτίου του 2020, τα όρια και τις προϋποθέσεις εισαγωγής από τρίτες εκτός Κοινότητας χώρες αγροτικών προϊόντων και τροφίμων που είναι επιμολυσμένα με ραδιενέργεια.
Από το 1986 (αλλά και πριν απ’ αυτό) μέχρι σήμερα έχουν γίνει σε ολόκληρο τον πλανήτη, πολλά (μικρότερα ή μεγαλύτερα) ατυχήματα σε πυρηνικούς σταθμούς, με πιο γνωστό την τελευταία διαρροή της ραδιενέργειας στο πυρηνικό εργοστάσιο της Φουκουσίμα, το 2011. Για κάποια απ’ αυτά υπάρχουν στοιχεία, ενώ τα περισσότερα αποσιωπήθηκαν!!!.
Υπάρχει λοιπόν υπάρχει ασφαλής πυρηνική ενέργεια;
Η απάντηση είναι ένα κατηγορηματικό «ΟΧΙ».
Ακόμη και οι υπερασπιστές της πυρηνικής ενέργειας ομολογούν, ότι πάντα θα υπάρχει η πιθανότητα ατυχήματος, αλλά ισχυρίζονται, ότι με τα μέτρα ασφαλείας που λαμβάνουν είναι σχεδόν απίθανο να συμβεί μεγάλο ατύχημα!!!. Η πραγματικότητα βέβαια τούς διέψευσε και θα τους διαψεύδει με τρόπο τραγικό.
Σήμερα πάρα πολλά απηρχαιωμένα πυρηνικά εργοστάσια, που έπρεπε να έχουν κλείσει εδώ και πολλά χρόνια, συνεχίζουν να λειτουργούν, απειλώντας με νέες καταστροφές και πυρηνικά απόβλητα που προκύπτουν από την συνήθη λειτουργία τους αποθηκεύονται (ή ακριβέστερα πετιούνται) χωρίς να δίνονται περισσότερες πληροφορίες για τους κινδύνους που εγκυμονεί η διαχείρισή τους.
Δυστυχώς το πυρηνικό λόμπι, προγραμματίζει την κατασκευή και νέων πυρηνικών σταθμών, τόσο στις γειτονικές μας χώρες, όσο και σε πιο μακρινές, αν και τα μεγάλα πυρηνικά ατυχήματα απέδειξαν, ότι κανένας πυρηνικός αντιδραστήρας δεν είναι ασφαλής, όσο μακριά κι αν βρίσκεται.
Η μόνη λογική απάντηση στα σχέδια αυτά είναι ένα μεγάλο
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΥΡΗΝΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ.
