* της Κυριακής Καμπουρίδου kiriakikampouridou97@gmail.com Τ ο προσφυγικό ζήτημα είναι ένα θέμα αρκετά επίκαιρο θα έλεγε ...
* της Κυριακής Καμπουρίδου
kiriakikampouridou97@gmail.com
kiriakikampouridou97@gmail.com
Το προσφυγικό ζήτημα είναι ένα θέμα αρκετά επίκαιρο θα έλεγε κανείς τόσο για τη χώρα μας, όσο και για την υπόλοιπη Ευρώπη. Ακόμα και αυτή τη στιγμή που μιλάμε, πρόσφυγες μπορεί να μάχονται σε σταυροδρόμια θαλασσών της Μεσογείου προκειμένου να σώσουν τη ζωή τους. Οι άνθρωποι αυτοί εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, τη χώρα τους και πιθανότατα τις οικογένειές τους αναζητώντας μια καλύτερη τύχη στην προοδευτική Ευρώπη. Πόσο προοδευτική όμως στέκεται η Ευρώπη απέναντί τους;
Η Ευρώπη, θα λέγαμε ότι δεν αντιδρά σαν ενιαίο σώμα στην υποδοχή των μεταναστών. Κάθε χώρα κάνει τις δικές της αποσπασματικές κινήσεις που σε πολλές περιπτώσεις είναι πρόχειρες και στερούνται πολιτικού σχεδιασμού αλλά και ανθρωπιάς. Δε νομίζω ότι κανείς μπορεί να ξεχάσει τα τείχη που ύψωσαν στην Ουγγαρία με σκοπό να εμποδίσουν την είσοδο των προσφύγων στη χώρα.
Η Γερμανία υποδέχεται από την άλλη τεράστια κύματα προσφύγων χωρίς να έχει τις προδιαγραφές και τις υποδομές για ένα τόσο μεγάλο εγχείρημα. Η Ελλάδα, τέλος, υποδέχεται και αυτή μεγάλο αριθμό μεταναστών από τα θαλάσσια σύνορά της και ουσιαστικά στηρίζει τη φροντίδα τους στη φιλανθρωπία, που μπορεί να είναι σωτήρια προσωρινά για τους πρόσφυγες, ωστόσο δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μόνιμη λύση.
Και σαν να μην έφτανε η έλλειψη ευρωπαϊκής πολιτικής στο θέμα αυτό, τώρα οι πρόσφυγες έρχονται αντιμέτωποι και με έναν πολύ πιο σοβαρό κίνδυνο: αυτόν της τρομοκρατίας. Διότι, η επίθεση των τζιχαντιστών στο Παρίσι μπορεί να είχε στόχο την ίδια τη Γαλλία που ενεπλάκη στις ένοπλες συρράξεις στη Συρία καθώς και γενικότερα την Ευρώπη, αλλά αυτοί που θα πληγούν ουσιαστικά είναι οι πρόσφυγες. Έφυγαν από τη Συρία για να γλιτώσουν ακριβώς από αυτούς τους ανθρώπους και τώρα έρχονται αντιμέτωποι με την ξενοφοβία και το ρατσισμό που προκάλεσαν οι διώκτες τους. Επειδή έτυχε κάποιοι από τους καμικάζι που προκάλεσαν το μακελειό να πέρασαν με τους πρόσφυγες από θαλάσσια σύνορα στην Ευρώπη, οι άνθρωποι αυτοί θα βιώσουν την περιθωριοποίηση στο πετσί τους.
Ο ρατσισμός και ο φόβος θα κρατηθούν καλά στην αρχή από τη θρησκεία: "Είναι μουσουλμάνος, άρα μπορεί ξαφνικά να ασπαστεί την ιδεολογία των τζιχαντιστών και να μας σκοτώσει." Έπειτα, θα λειτουργήσει ο φόβος για όσα προκάλεσε ο ανεπτυγμένος κόσμος στο λαό τους: "Εγκαταλείπει τη χώρα του για να εκδικηθεί τους Δυτικούς για όσα προκάλεσαν στον τόπο του. Έχει σκοπό να μας σκοτώσει.""Ανάμεσα σε αυτούς τους ανθρώπους βολτάρουν τρομοκράτες που θέλουν να μας καταστρέψουν." Κι αυτές οι σκέψεις είναι πολύ λίγες ανάμεσα σε αυτές που κάνουν πολλοί από εμάς καθημερινά.
Χωρίς να θέλω να παραβλέψω το γεγονός ότι κάποιος από τους καμικάζι ήταν πρόσφυγας, επιτρέψτε μου να διαχωρίσω τη θέση μου από αυτές τις σκέψεις. Το Ισλάμ δεν πρεσβεύει αυτό που ισχυρίζονται οι τζιχαντιστές. Ο ιερός πόλεμος δεν είναι κομμάτι της θρησκείας, αλλά μία φανατική εκδοχή της, κάτι που υπάρχει σε όλες τις θρησκείες. Και έπειτα, η "11η Σεπτεμβρίου της Ευρώπης" ήρθε τυχαία τώρα που το πρόβλημα της υποδοχής μεταναστών είχε φτάσει στο απροχώρητο; 'Ισως, διατηρώντας επιφυλάξεις πάντα, όλη αυτή η κίνηση να σχεδιάστηκε για να διακόψει την προσέλευση των μεταναστών στην Ευρώπη, αφού τα κράτη είναι αδύνατο να βρουν μια κοινή πολιτική σε αυτό το ζήτημα.
Όμως, ακόμα κι αν το χτύπημα στο Παρίσι ήταν τυχαίο, θα επηρεάσει σχεδόν σίγουρα τις αποφάσεις των ηγετών στην αντιμετώπιση του προσφυγικού. Υπάρχει στην Ευρώπη έτσι κι αλλλώς η αντίληψη ότι η ανθρώπινη ζωή είναι κάτι το διαχειρίσιμο, το χειροπιαστό και μπορεί κανείς να την μεταχειριστεί όπως νομίζει. Πόσο μάλλον τώρα που ο φόβος κυριαρχεί. Μακάρι, βέβαια, να υπερισχύσουν απόψεις σαν αυτή του κύριου Γιούνκερ που υποστηρίζει πως δεν πρέπει να υπάρξει σύνδεση της τρομοκρατίας με το προσφυγικό. Κι αυτό γιατί οι άνθρωποι αυτοί είναι αθώοι και αναζητούν στις χώρες μας προστασία και μια καλύτερη τύχη.
Είναι ώρα η Ευρώπη να έρθει αντιμέτωπη με την πραγματικότητα. Να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της τρομοκρατίας και του προσφυγικού, που κατά κάποιον τρόπο συνδέονται, από τη ρίζα τους. Δηλαδή, να αναζητήσει τις αιτίες που ώθησαν μουσουλμάνους στο φανατισμό και την τρομοκρατία. Και είναι βέβαιο πως αυτό δε θα είναι δύσκολο αν η Ευρώπη σκοπεύει πραγματικά να αναλάβει της ευθύνες της, καθώς οι τρομοκράτες που απειλούν την ενότητά της προέρχονται από λαούς που εξευτελίστηκαν και εξευτελίζονται καθημερινά για τα συμφέροντά της. Η ίδια η Γαλλία σχεδιάζει να απαντήσει στα επεισόδια με χερσαίες επιχειρήσεις για τα παιδιά της που χάθηκαν άδικα.
Για τα παιδιά που χάθηκαν και χάνονται εδώ και χρόνια στη Συρία, την Παλαιστίνη κτλ με την ευθύνη των Δυτικών, δηλαδή και δική της, ούτε λόγος. Η Γαλλία ετοιμάζεται να σκοτώσει για μερικές εκατοντάδες θύματα. Για τις χιλιάδες που έχασαν αυτοί οι άνθρωποι δε θα μιλήσει κανείς; Μήπως τελικά την τρομοκρατία εναντίον τους την προκάλεσαν οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι με την απληστία τους; Ιδού η απορία...
